Κυριακή 3 Μαίου 2015 στις 10.30 πμ
Συγκέντρωση ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας
πηγή : email που λάβαμε στις 3 Μάιος 00h
….Κυριακάτικη εργασία: επιστροφή στον 19ο αιώνα
Μέχρι πρότινος κοινώς αποδεκτή για όλους τους εργαζομένους, ήταν η θεσπισμένη κυριακάτικη αργία. Κανένα μαγαζί και κανένας εμποροϋπάλληλος δεν δούλευε για τους λίγους(;) ασυνείδητους καταναλωτές που επιθυμούσαν να βγουν για ψώνια στην αγορά. Σήμερα όμως το σκηνικό έχει αλλάξει άρδην. Τι κρύβεται όμως πίσω από τα ανοιχτά μαγαζιά την μόνη μέρα της βδομάδας που οι εργαζόμενοι δεν είχαν να αντιμετωπίσουν καμιά επιτίμηση και υπόδειξη από τα αφεντικά τους και καμία εργασιακή καταπίεση;
H αρχή για την κυριακάτικη εργασία έγινε με το άνοιγμα των καταστημάτων για 7 Κυριακές που αργότερα έγιναν 52, το λεγόμενο «πιλοτικό πρόγραμμα» του υφυπουργού Ανάπτυξης., που φιλοδοξούσε «δοκιμαστικά» να κρατήσει τα μαγαζιά ανοιχτά και να μετατρέψει τους εργαζόμενους σε πειραματόζωα. Το τελευταίο μέτρο των 52 Κυριακών ήταν αυτό που ώθησε την προσφυγή των εμπόρων (ΓΣΕΒΕΕ) στο συμβούλιο της επικρατείας (ΣτΕ) το οποίο έκρινε την απόφαση του Υφυπουργού για της 52 Κυριακές, ως αντισυνταγματική. Η στάση των εμπόρων είναι αναμενόμενη. Οι 52 Κυριακές δεν φέρνουν κανένα κέρδος στους μικρομεσαίους ίσα ίσα πλήττουν θανάσιμα της τσέπες τους. Τι θα γίνει όμως με τις άλλες 7 Κυριακές που τα καταστήματα θα παραμείνουν ανοιχτά;
Θεωρούμε την απόφαση αυτή μιας μορφής «νίκη» για το εργατικό κίνημα; Καμία νίκη ασφαλώς δεν συντελέστηκε με την απόφαση αυτή. Οι αποφάσεις του ΣτΕ, άμεσα ελεγχόμενες από το κράτος, ως μόνο στόχο έχουν να προστατέψουν τα συμφέροντα των αφεντικών και να κατευνάσουν την οργή του κόσμου της εργασίας. Η απόφαση αυτή στην ουσία της τσάκισε ένα κεκτημένο της εργατικής τάξης, την Κυριακάτικη αργία. Δεν υπάρχουν αυταπάτες για το τι είναι και ποιον υπηρετεί το ΣτΕ όπως και κάθε δικαστικός μηχανισμός. Οι μικρές επιχειρήσεις δεν είναι «αθώα μαγαζάκια», αλλά ζουν χάρη στις εξουσιαστικές σχέσεις που συντηρούν το υπάρχον και που καταπιέζουν τα κατώτερα στρώματα.
Χωρίς να τρέφουμε καμία αυταπάτη, τα ανοιχτά μαγαζιά την Κυριακή μπορούν να αποτελέσουν πρόδρομο για μια γενικευμένη κυριακάτικη εργασία κατά την οποία όλη η εργατική τάξη θα είναι στο πόδι με ανοιχτές αγορές και καταστήματα, όχι μόνο για 7 αλλά ίσως και για 52 Κυριακές το χρόνο. Κάτι που για πολλούς μάλλον καταναλωτές σήμερα μπορεί να μοιάζει φυσιολογικό, για μας περισσότερο αποτελεί κομμάτι μιας οργουελικού τύπου τραγωδίας που μας γυρνά πίσω σχεδόν 100 χρόνια. Κι αυτό, αν σκεφτούμε πως το 1909 ήταν η τελευταία φορά που δούλευαν οι εμποροϋπάλληλοι κυριακάτικα. Πως λοιπόν τώρα αυτή η τραγωδία μπορεί να μοιάζει φυσιολογική;
Η κυριακάτικη εργασία δεν είναι παρά η κατάργηση ενός ακόμη πράγματος που θεωρούταν για τον κόσμο της εργασίας αυτονόητο(όπως αυτονόητες ήταν και οι συλλογικές συμβάσεις). Όμως γίνεται φανερό πως σήμερα πρέπει να κάνουμε αγώνα ακόμη και για τα αυτονόητα, να κάνουμε αγώνα για 1 ημέρα ξεκούρασης που πάνε να την στερήσουν από τον εργαζόμενο. Με το να χαμηλώνουμε όμως συνεχώς τον πήχη και να τους επιτρέπουμε σιγά σιγά να μας καθυποτάξουν, χάνουμε και κάθε δυνατή ελπίδα να οργανωθούμε και να επιτεθούμε σε αυτό που λέγεται μισθωτή σκλαβιά και ζωή χωρίς αξιοπρέπεια. Φτιάχνονται έτσι ανεμπόδιστα από τη μηχανή του συστήματος εργαζόμενοι με εντελώς απελευθερωμένα ωράρια, άνθρωποι μηχανές στην υπηρεσία των αφεντικών. Φυσικά ούτε λόγος για την καθιερωμένη προσαύξηση της τάξης του +75% και των ρεπό μέσα στη βδομάδα που θα πρέπει να δίνονται λόγω της εργασίας την Κυριακή. Γιατί για τα αφεντικά(μικρά και μεγάλα)σημαντικό είναι το υλικό κέρδος και όχι η ξεκούραση των εργαζομένων, οι οποίοι κάτω από τον τρόμο της απόλυσης μετατρέπονται σχεδόν αγόγγυστα σε εργαζόμενους "λάστιχο".
Εσένα λοιπόν που ψωνίζεις δεν σε αγγίζει τίποτα;
Μπορεί λοιπόν ο καταναλωτής σε αυτό το πλαίσιο να θεωρεί πως τα ανοιχτά μαγαζιά την Κυριακή είναι μια ευκαιρία να ψωνίσει; Όχι
Κανείς δεν μπορεί να είναι καταναλωτής την Κυριακή. Την μέρα αυτή σεβόμαστε τον εργαζόμενο. Γιατί οι αγορές των καταναλωτών την Κυριακή προσδίδουν κέρδος στις επιχειρήσεις και είναι αυτές που θα μετατρέψουν σε ύστερο χρόνο τον καταναλωτή σε εργαζόμενο αν δεν υπάρξει μηδενική ανοχή στην παρούσα συγκυρία. Με το να δίνει αυτός που ψωνίζει τα λεφτά του την Κυριακή δεν κλέβει απλά τον λιγοστό ελεύθερο χρόνο του εργαζόμενου, αλλά ανοίγει το δρόμο για την κλοπή και του δικού του ελεύθερου χρόνου, καθώς η δουλειά την Κυριακή για όλους τους κλάδους δεν μοιάζει πια μακρινός εφιάλτης αλλά σκοτεινό παρόν.
Ποτέ δουλεία την Κυριακή - Αυτοοργάνωση στους χώρους δουλειάς
Προτάσσουμε λοιπόν την κατάργηση της κυριακάτικης εργασίας και όπλα μας απέναντι σε κράτος και κεφάλαιο έχουμε την ταξική αλληλεγγύη την αξιοπρέπεια και την οργάνωση στους χώρους δουλειάς. Γιατί για να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας μόνος τρόπος είναι η συλλογική διεκδίκηση και τα αυτοοργανωμένα σωματεία βάσης, όπου οι εργαζόμενοι ισότιμα μάχονται ενάντια στον τρόμο της εργασιακής ανασφάλειας. Ο ελεύθερος χρόνος άλλωστε δεν είναι μόνο για ξεκούραση αλλά και ευκαιρία για συλλογικούς αγώνες.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
ΚΥΡΙΑΚΗ 3/5/15
10:30πμ Τσιμισκή με Αριστοτέλους
πηγή : email που λάβαμε στις 29 Απρίλιος 22h
Συγκέντρωση ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας
Site: http://ese-thessalonikis.gr/
Email: info@ese-thessalonikis.gr
πηγή : email που λάβαμε στις 30 Απρίλιος 19h
3 ΜΑΗ: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ
ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΒΙΤΡΙΝΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ
Στους καιρούς της εξαθλίωσης της εργατικής τάξης και της κατάστασης εξαίρεσης στην οποία βρίσκονται οι άνεργοι ήρθε από την προηγούμενη κυβέρνηση ο νόμος που προβλέπει τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων για 7 Κυριακές τον χρόνο, που με υπουργική απόφαση αυξάνονται σε 52. "Υπερασπιζόμαστε την κυριακάτικη αργία! Δεν ψωνίζουμε δεν εργαζόμαστε" ήταν το κεντρικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι και πριν τις εκλογές. Παρόλα αυτά τα μαγαζιά θα παραμείνουν ανοιχτά για ακόμα μία Κυριακή. Όπως και με μια σειρά από ζητήματα που θα άλλαζαν άρδην με την αριστερή κυβέρνηση, έτσι και αυτό βρίσκεται στον πάγο. Δεν είχαμε καμιά αμφιβολία γι'αυτή την εξέλιξη ήδη πριν τις εκλογές, πόσο μάλλον τώρα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν κάνει τίποτα άλλο από το να εξασφαλίζει την «εργασιακή ειρήνη» και να προωθεί τη «εθνική ενότητα», μία ενότητα που πάντα ενορχηστρωνεται από τα αφεντικά και λειτουργεί υπέρ τους.
Πού στοχεύει η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας;
Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας αλλά και η πλήρης ελαστικοποίηση των ωραρίων είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης που εντάθηκε με αφορμή την κρίση. Στο επίκεντρο αυτής της αναδιάρθρωσης είναι οι εργασιακές σχέσεις ως ο παράγοντας που πάνω του στηρίζεται η εκμετάλλευση των εργαζομένων, η παραγωγή υπεραξίας και τελικά τα κέρδη των καπιταλιστών. Είναι ένα μέτρο που θα ωφελήσει άμεσα κυρίως τους μεγαλοεπιχειρηματίες του κλάδου του εμπορίου και τα μεγάλα εμπορικά κέντρα, θα ευνοήσει δηλαδή την περαιτέρω συσσώρευση κεφαλαίου. Είναι ακόμα όμως άλλη μια επίθεση σε εργασιακά κεκτημένα που ανοίγει τον δρόμο για την περαιτέρω εντατικοποίηση κι αυταρχικοποίηση των ήδη επισφαλών εργασιακών σχέσεων σύμφωνα με το κυρίαρχο πνεύμα της πλήρους εμπορευματοποίησης των ζωών μας. Για να επιβιώσει ο καπιταλισμός που βρίσκεται σε κρίση πρέπει να επεκταθεί επιθετικά σε ολοένα και περισσότερα σημεία όπου μέχρι τώρα δεν είχε εκμεταλλευτεί επαρκώς. Ο στόχος είναι η μετατροπή των εργαζόμενων σε εργατικές μηχανές με ελάχιστα δικαιώματα που όταν δε δουλεύουν θα είναι πειθήνιοι καταναλωτές. Δηλαδή η ολοκληρωτική μετατροπή της ζωής σε έναν κύκλο παραγωγής υπεραξίας, κατανάλωσης εμπορευμάτων και συσσώρευσης κεφαλαίου. Αυτή είναι η περιβόητη καπιταλιστική ανάπτυξη. Όποιος νομίζει ότι αυτή η επίθεση στον ελεύθερο χρόνο των εργαζομένων θα σταματήσει στο εμπόριο είναι πολύ γελασμένος.
Η ιερή συμμαχία της εμπορευματοποίησης των ζωών μας
Αυτή η προσπάθεια συσπειρώνει ένα διευρυμένο μέτωπο δυνάμεων που η καθεμιά με τον τρόπο της συνεισφέρει στον κοινό στόχο. Κινητήρια δύναμη είναι φυσικά οι καπιταλιστές και βασικός μοχλός η κυβέρνηση που χρησιμοποιώντας τον κρατικό μηχανισμό λειτουργεί σαν εντολοδόχος του κεφαλαίου. Αυτή φυσικά είναι και μια από τις βασικές λειτουργίες του κράτους στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό. Ο ρόλος της δικαστικής εξουσίας είναι επίσης σαφής κι ευδιάκριτος και μια πρόχειρη ματιά στον ρόλο που έπαιξε στο πετσόκομμα των εργατικών δικαιωμάτων τα τελευταία χρόνια δεν αφήνει το γεγονός της προσωρινής απόφασης του ΣτΕ να θολώσει τα νερά. Τα καθεστωτικά ΜΜΕ έχουν αναλάβει τον ρόλο της ιδεολογικής εμπροσθοφυλακής προσπαθώντας να παρουσιάσουν την κυριακάτικη λειτουργία των καταστημάτων ως λύση στην κρίση τους και να τη διαφημίσουν όσο πιο πολύ γίνεται, την ίδια στιγμή που παρουσιάζουν οποιαδήποτε αντίδραση σαν αντικοινωνική κι επιζήμια για τους εργαζόμενους. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στις χιπστεροφασιστικές free press φυλλάδες που με τη δήθεν αποϊδεολογικοποιημένη κι αισθητικοποιημένη οπτική τους αποκρυσταλλώνουν το περιεχόμενο του κοινωνικού εκφασισμού ως επιθετικού νεοφιλελευθερισμού. Οι εμπορικοί σύλλογοι στην πλειοψηφία τους βοήθησαν κι αυτοί με τον τρόπο τους. Αρχικά με την παλινωδία του «7 Κυριακές κι όχι 52» όπου έδειξαν να μην καταλαβαίνουν πως η ηγεμονία ανήκει πλέον στους μεγαλοαστούς κι όχι στους ίδιους, κι οποιαδήποτε αλλαγή στην κυριακάτικη αργία δε θα έμενε εκεί αλλά θα παρέσερνε τα πάντα. Έπειτα με την εισαγωγή θεσμών που συμβάλλουν στην ελαστικοποίηση των ωραρίων όπως οι «λευκές νύχτες» όπου οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν ως τα μεσάνυχτα για να αυξηθεί ο τζίρος. Στις «λευκές νύχτες» συνέβαλαν και αρκετοί δήμοι που στήριξαν πολλές τέτοιες προσπάθειες, ακόμη και δήμαρχοι που ανήκουν στην αριστερά, αποδεικνύοντας τον ρόλο της ως αριστεράς του κεφαλαίου και εν δυνάμει διαχειριστικής δύναμης τους συστήματος κι όχι δύναμης ανατροπής του. Τέλος, οι αλαλάζοντες καταναλωτές που είναι πρόθυμοι να προτάξουν τα στήθη τους για να ψωνίσουν την Κυριακή παίζουν τον ρόλο των χρήσιμων ηλίθιων που δεν αντιλαμβάνονται ότι η πλήρης κατάργηση των εργατικών δικαιωμάτων θα επηρεάσει κι αυτούς.
Η σημασία του αγώνα ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας
Δεν πρέπει να ξεχνάμε τον άμεσο αντίκτυπο της εντατικοποίησης της εργασίας στις ζωές των εργαζομένων. Την ίδια στιγμή που η επίσημη ανεργία είναι στο 26% ο ελεύθερος χρόνος των εργαζόμενων ψαλιδίζεται. Η έννοια του ελεύθερου χρόνου στενεύει για να χωράει μόνο την κατανάλωση και την απολύτως αναγκαία ξεκούραση. Το εργατικό κίνημα πρέπει να κατανοήσει το ζήτημα του ελεύθερου χρόνου ως ίδιας σημασίας με τον μισθό, ως πλευρές του ίδιου πράγματος. Οφείλει να επανανοηματοδοτήσει την έννοια του ελεύθερου χρόνου έξω κι ενάντια στον καπιταλισμό, ως χρόνου που οι εργαζόμενοι χρησιμοποιούν για να οργανώσουν την αντίστασή τους στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, να δημιουργήσουν τον δικό τους πολιτισμό, να ζήσουν έξω από την κυριαρχία του εμπορεύματος. Ο αγώνας ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας πρέπει να νικήσει για να δώσει μια πνοή στους εργατικούς αγώνες και να εμπλουτίσει το περιεχόμενό τους.
Τι να κάνουμε
Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας δεν αφορά μόνο τους εμποροϋπάλληλους αλλά όλους τους εργαζόμενους. Οι απεργίες των σωματείων του κλάδου τις Κυριακές που είναι ανοιχτά τα καταστήματα είναι απαραίτητες και πρέπει να στηριχτούν, αλλά δεν αρκούν. Είναι απαραίτητος ο οριζόντιος συντονισμός ευρύτερων κομματιών της τάξης μας, σωματείων βάσης, εργατικών σχημάτων και συλλογικοτήτων ώστε αυτές οι απεργίες να αποκτήσουν γενικευμένα χαρακτηριστικά. Σε αυτή την προσπάθεια ο θεσμικός συνδικαλισμός και οι ηττημένες λογικές και πρακτικές του είναι βάρος κι όχι σύμμαχος. Για να κερδίσουμε αυτή τη μάχη ο δρόμος είναι ένας: πρέπει να καταστρέψουμε τη λειτουργία της αγοράς τις Κυριακές. Με μαζικές πορείες, δυναμικές παρεμβάσεις και αποκλεισμούς καταστημάτων, σαμποτάζ, κλεισίματα δρόμων να δημιουργήσουμε ένα πολύμορφο κίνημα μέχρι να το πάρουν απόφαση ότι τις Κυριακές μας δεν πρόκειται να τις χαρίσουμε στον κόσμο του εμπορεύματος. Τις Κυριακές μας θα τις χρησιμοποιήσουμε για να γλεντήσουμε και να συζητήσουμε, για να ερωτευθούμε και να οργανώσουμε την Κοινωνική Επανάσταση που θα σαρώσει τον κόσμο του κράτους και του κεφαλαίου και θα οικοδομήσει την ελευθερία.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ
3 ΜΑΗ: 10:30 π.μ. Αριστοτέλους με Τσιμισκή
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
πηγή : https://libertasalonica.wordpress.com/2015/05/01/3-%CE%BC%CE%B1%CE%B7-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%B5%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%B3%CE%B7/
ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΑΓΩΝΑ & ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ: ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ. ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ Η 1η του ΜΑΗ ΚΑΙ Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ 03/05
Δελτίο τύπου
27/4/15
ΤΟ ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ
ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ
Η 1η του ΜΑΗ
ΚΑΙ Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ
ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ, 03/05
Σήμερα, Δευτέρα 27/4/15, πραγματοποιήθηκε η ανοιχτή συνέλευση "από τα κάτω" που διοργάνωσε το Καραβάνι Αγώνα & Αλληλεγγύης στην ελεύθερη αυτοδιαχειριζόμενη ΕΤ3. Πολλές ήταν οι συλλογικότητες του εργατικού και κοινωνικού κινήματος που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα για κοινή δράση των κοινωνικών κινημάτων. Εκτιμήθηκε θετικά η "από τα κάτω" και ακηδεμόνευτη διοργάνωση του Καραβανιού που πραγματοποιήθηκε στις αρχές του μήνα και αναπτύχθηκαν προτάσεις για τη συνέχεια των συνελεύσεων και των δράσεων. Συζητήθηκε εκτεταμένα η ανεξάρτητη και αυτόνομη δράση των αγώνων, χωρίς τα βαρίδια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας που υπονομεύει τους αγώνες και υποθάλπτει την ανάθεση και την υποταγή. Επιβεβαιώθηκε η ανάγκη για συνέχιση των κινητοποιήσεων κόντρα στις λογικές του "τέλους της ιστορίας", ανεξάρτητα από τις κυβερνητικές πλειοψηφίες και διατυπώθηκε ρητά η θέληση για ρήξη και αντιπαράθεση με τα συμφέροντα κεφαλαίου και εργοδοσίας. Ακόμη τονίστηκε η ανάγκη για αγώνες που θα πηγαίνουν μέχρι τη νίκη, με όπλο τους την άμεση δημοκρατία, τα σωματεία βάσης και την αυτοδιαχείριση στην παραγωγή αλλά και σε κάθε πλευρά της κοινωνικής δραστηριότητας. Με προμετωπίδα τα ανοιχτά μέτωπα των αγώνων από τη Χαλκιδική ενάντια στα μεταλλεία χρυσού, την ΒΙΟΜΕ και την ΕΡΤ αποφασίστηκαν:
1. Συμμετοχή στην απεργία της 1ης Μάη, ανεξάρτητη συγκέντρωση στην Καμάρα την Παρασκευή 1/5/15 στις 10 π.μ. και διαδήλωση με διαδρομή Καμάρα-Εθν.Αμύνης-Τσιμισκή-Βενιζέλου και κατάληξη στο μνημείο του καπνεργάτη.
2. Συμμετοχή στην απεργία ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας την Κυριακή 3/5/15 στις 11 πμ Τσιμισκή με Αριστοτέλους.
3. Νέα συνέλευση "από τα κάτω" την Τρίτη 5/5/15 στις 7 μ.μ. στην ελεύθερη αυτοδιαχειριζόμενη ΕΤ3.
Οι εργατικές και κοινωνικές ανάγκες είναι αδιαπραγμάτευτες
Καραβάνι Αγώνα & Αλληλεγγύης
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το Καραβάνι Αγώνα & Αλληλεγγύης είναι και θα παραμείνει για πάντα ανοιχτό σε νέες συμμετοχές εργατικών και κοινωνικών αγώνων, αγωνιστικών σωματείων, λαϊκών συνελεύσεων, εργατικών και κινηματικών συλλογικοτήτων, εργατών και ανέργων ως ένας ζωντανός ακηδεμόνευτος πόλος μάχης για την ζωή και την αξιοπρέπεια.
http://biom-metal.blogspot.gr/2015/04/blog-post_28.html
πηγή: http://www.eek.gr/index.php/reprints/3415-karavani-agona-allileggyis-synexizei-ti-diadromi-tou-epomenoi-stathmoi-i-1i-tou-mai-kai-i-apergia-enantia-stin-katargisi-tis-kyriakatikis-argias-03-05
