Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016 στις 9.00 πμ
Στρατοδικείο του ολικού αρνητή στράτευσης Μ.Τ.
Για το Αναθεωρητικό Στρατοδικείο του Μ. Τόλη - 25/02/2016
Στις 25 Φλεβάρη 2016 δικάζεται σε δεύτερο βαθμό ο ολικός αρνητής στράτευσης Μιχάλης Τόλης στο Αναθεωρητικό Στρατοδικείο της Θεσσαλονίκης. Εκεί πρόκειται να συνεκδικαστούν οι εφέσεις του που αφορούν στις 2 πρωτόδικες καταδίκες που έχει λάβει: 14-3-2014 Στρατοδικείο Ρουφ και 14-5-2015 Στρατοδικείο Ιωαννίνων. Παρά τις διαβεβαιώσεις του ΣΥΡΙΖΑ για παύση των αλλεπάλληλων νέων κυρώσεων και διοικητικών προστίμων σε πρόσωπα που έχουν ήδη κηρυχθεί ανυπότακτα, στην πραγματικότητα δεν αλλάζει τίποτα.
Σήμερα, εν μέσω ενός πολέμου που μαίνεται στη Μέση Ανατολή (με τη συμμετοχή τουλάχιστον 14 κρατών), το ελληνικό κράτος δεν είναι ούτε αθώο, ούτε αμέτοχο, ούτε ουδέτερο. Αντιθέτως συμβάλει ενεργά εκεί που χρειάζεται, δηλαδή στη διαχείριση των προσφυγικών ροών και στη φύλαξη των ευρωπαϊκών συνόρων αποκομίζοντας ιδιαίτερα υλικά οφέλη. Οι πολεμικές εποχές απαιτούν στρατιωτικές λύσεις, γι' αυτό και το ελληνικό κράτος εμπλέκει άμεσα τον ελληνικό στρατό αφενός στην κατασκευή και τη λειτουργία των στρατοπέδων συγκέντρωσης και των hot spots και αφετέρου στην αναβαθμισμένη φρούρηση των συνόρων.
Την ίδια ώρα η κυβέρνηση εντείνει τη δωρεάν εργασία των φαντάρων συνεχίζοντας με αυτό τον τρόπο την υποτίμηση της τάξης μας. Αυτό, άλλωστε, φαίνεται ξεκάθαρα και από το τελευταίο νομοσχέδιο για τη θητεία. Αναφέρει χαρακτηριστικά ο αναπληρωτής υπουργός άμυνας Βίτσας στις 28/01/16 στην ολομέλεια της βουλής (ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου): «Πιστεύουμε ότι ο συνδυασμός της θητείας και με την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας, αλλά -όπου αυτό είναι δυνατό-και της κοινωνικής προσφοράς-δεν είναι ένας ανέφικτος στόχος. Θα είναι προς όφελος του οπλίτη, προς όφελος των Ενόπλων Δυνάμεων και προς όφελος της κοινωνίας». Και τι σημαίνει κοινωνική προσφορά για το ΣΥΡΙΖΑ; Προφανώς το χτίσιμο στρατοπέδων συγκέντρωσης, η διαχείριση των μεταναστών σαν ένα φτηνό εργατικό δυναμικό αλλά και η ίδια η υποτίμηση της εργασίας. Αυτή η υποτίμηση, μέσω της θητείας, συντελείται ξεκάθαρα και με την επανασύσταση της ΜΟΜΑ. Παρά τις φανφάρες του Καμένου περί χτυπήματος των εργολαβικών λόμπυ, η αλήθεια και δια στόματος υφυπουργού άμ
Ζντο στην Τριμερή της Αθήνας, Τσίπρας - Αναστασιάδης - Αλ Σίσι, 09-12-2015
υνας Τόσκα είναι πως η ΜΟΜΑ είναι απλώς τζάμπα εργασία φαντάρων ακριβώς εκεί που δεν παίζουν συμφέροντα. Σε παλαιότερες δηλώσεις του σε εκπομπή του ΣΚΑΪ (13/02/2015): «Υπάρχουν, λόγω της γεωγραφικής διαμόρφωσης της χώρας μας, υπάρχουν μικρά νησιά, υπάρχουν ορεινές περιοχές, στις οποίες το οδικό δίκτυο ή τα γεφύρια είναι σε αθλία κατάσταση, γιατί και λεφτά δεν υπάρχουν, αλλά και γιατί εγκαταλείφθηκαν κάποιες περιοχές. Η ΜΟΜΑ θα επανασυσταθεί, όχι με τη μορφή που είχε τότε, γιατί τώρα υπάρχουν και δεσμεύσεις με την ΕΕ: για παράδειγμα δεν μπορείς να μπεις σε διαγωνισμούς, όταν υπάρχουν δεσμεύσεις». Ε, τώρα προστέθηκαν και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στις αρμοδιότητές της…
Αν όλα τα παραπάνω δε στοχεύουν στη διάχυση του μιλιταρισμού στην κοινωνία, τότε τι θα μπορούσε να το κάνει; Αν δεν είναι αυτό ένα δείγ
μα της στρατιωτικοποίησης των κοινωνικών σχέσεων, τότε τι να περιμένουμε; Την υλοποίηση των στρατιωτικών
Ζντο στην Τριμερή της Λευκωσίας, Αναστασίαδης -Τσίπρας - Νετανιάχου, 28&29-01-2016
λυκείων ή τη στράτευση των γυναικών, παίρνοντας δύο από τα χιλιοειπωμένα όνειρα του Καμένου. Η διάχυση του αντιμιλιταριστικού λόγου φαίνεται σήμερα να είναι πιο επίκαιρη από ποτέ, αφού το σύνθημα "πρώτη φορά αριστερά" έχει καταντήσει ένα κακόγουστο αστείο.
Το κράτος έχει συνέχεια και το ελληνικό κράτος προσπαθεί συνεχώς για την αναβάθμιση των γεωπολιτικών του σχεδίων για κατοχύρωση ΑΟΖ και ενεργειακά οφέλη. Ο Τσίπρας δε διστάζει να συναντηθεί ακόμη και με τον δικτάτορα της Αιγύπτου Αλ Σίσι, ενώ από την αρχή ακόμα αυτού του πολέμου προσπαθεί να αποκομίσει όσο το δυνατόν περισσότερα από τους Ευρωπαίους εταίρους, πατώντας πάνω στα πτώματα των προσφύγων. Από την άλλη τα κυβερνητικά επιτελεία παραμένουν «στη γραμμή εμβάθυνσης της στρατηγικής συνεργασίας με το Ισραήλ […] ένα
χαρακτηριστικό παράδειγμα συνέχειας της εξωτερικής πολιτικής, αποδεχόμενοι ότι η προσέγγιση με το Ισραήλ αλλά και η μέθοδος των τριμερών συνεργασιών που άρχισαν επί κυβερνήσεων Γ. Παπανδρέου και Α. Σαμαρά συνιστούν στρατηγική επιλογή για τη χώρα»[i]. Παρά τις προγραμματικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ για παύση σχέσεων με το Ισραήλ, τότε που τα προεκλογικά δάκρυα για τους Παλαιστίνιους κυλούσαν ακόμα, γνωρίζουν και οι ίδιοι πολύ καλά πως η στρατηγική της Ελλάδας για την Ανατολική Μεσόγειο περνάει από τον άξονα Ελλάδας Κύπρου Ισραήλ και Αιγύπτου.
Ο αγώνας ενάντια στο κράτος και τους μηχανισμούς του πρέπει να συνεχιστεί.
Ο αγώνας ενάντια στο στρατό και τη διάχυση του μιλιταρισμού αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του αγώνα.
ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΩΡΑ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ
ΟΛΙΚΗ ΑΡΝΗΣΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
Στις 25 Φλεβάρη 2016 δικάζεται σε δεύτερο βαθμό ο ολικός αρνητής στράτευσης Μιχάλης Τόλης στο Αναθεωρητικό Στρατοδικείο της Θεσσαλονίκης. Εκεί πρόκειται να συνεκδικαστούν οι 2 εφέσεις του που αφορούν στις 2 πρωτόδικες καταδίκες που έχει λάβει.
Ως αναρχικοί αντιλαμβανόμαστε τον στρατό ως αναπόσπαστο κομμάτι του κράτους και προασπιστή του κεφαλαίου, οπότε η εναντίωση μας είναι συνολικότερη και η κρητική μας περνά μέσα από το ίδιο το πλέγμα της κυριαρχίας, ανοίγοντας τον δρόμο της συνολικότερης αμφισβήτησης του συστήματος εκμετάλλευσης.
Ο στρατός έρχεται να συνεισφέρει σε μια ακολουθία θεσμών και λειτουργιών μέσα στον καπιταλισμό. Το σχολείο, το πανεπιστήμιο, ο στρατός, η δουλειά και από την άλλη η οικογένεια, το κράτος, οι νόμοι, η εκκλησία είναι οι θεσμοί και οι λειτουργίες που δημιουργούν μια ασφυκτικά απαράβατη κανονικότητα. Και εσύ καλείσαι να διαλέξεις. Ή θα είσαι υπηρέτης σε αυτή ή θα την αμφισβητήσεις έμπρακτα όσο επώδυνο και να είναι αυτό.
Εμείς είμαστε πεπεισμένοι ότι δεν θα οπλίσουμε τα χέρια μας για την εξουσία. Εσείς κύριοι της εξουσίας, είστε σίγουροι ότι θέλετε να οπλίσετε τα χέρια μας;
Συγκέντρωση Πέμπτη 25/2 9:00 Στρατοδικείο Θεσ/νίκης
Αλληλεγγύη στον ολικό αρνητή στράτευσης Μ. Τόλη
πηγή : email που λάβαμε στις 16 Φεβρουάριος 01h
Αλληλεγγύη στους ολικούς Αρνητές Στράτευσης
Την Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου, εκδικάζεται στη Θεσσαλονίκη, σε δεύτερο βαθμό, η υπόθεση του ολικού αρνητή στράτευσης, Μιχάλη Τόλη. Το Αναθεωρητικό Στρατοδικείο της Θεσσαλονίκης θα αποφασίσει για τις 2 εφέσεις που ακολούθησαν τις 2 πρωτόδικες καταδίκες του για το ίδιο αδίκημα.
Το «αδίκημα» αυτό έγκειται στην άρνηση να υπηρετήσει την πολιτική του ενός κράτους έναντι του άλλου, την καπιταλιστική πρακτική της βαριάς στρατιωτικής βιομηχανίας έναντι της χρηματοδότησης τομέων όπως η υγεία και η παιδεία. Σε περιόδους πολέμου, η πεμπτουσία του καπιταλισμού και της μισθωτής σκλαβιάς εντοπίζεται στις οργανωμένες λεηλασίες για υλικούς πόρους και στους μισθωτούς στρατιώτες. Παράλληλα, ο πόλεμος αποτελεί μηχανή στήριξης του καπιταλισμού στις στιγμές δομικής του κρίσης, καθώς και μέσο ανανέωσης του, (βλ. Α' και Β' Παγκόσμιος Πόλεμος) όπως επίσης και μεγάλο πεδίο κερδοφορίας σε κάθε εποχή. Άλλωστε οι πόλεμοι των στρατοκρατών απλά καταστρέφουν ό,τι αφήνει όρθιο η «ειρήνη» των αφεντικών, γι' αυτό ο μιλιταρισμός, ως εθνικόφρον ρητορεία μίσους και διαρκούς απολογίας εγκλημάτων οφείλει να βρει αναχώματα και σε περιόδους «ειρήνης», μέχρι να ανατραπεί συνολικά, ώστε κάποια στιγμή να είμαστε όλοι και όλες αρνητές στράτευσης στην στρατιωτικο-καπιταλιστική μηχανή.
Ως αναρχικοί δεν αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας ως μέρος ενός έθνους και σίγουρα όχι του κράτους εν κράτει που αποτελεί ο στρατός, αλλά προασπίζουμε την ισότητα όλων ανθρώπων και την άρση της εκμετάλλευσης του ενός από τον άλλο.
Επιθυμούμε να διαρρήξουμε τις σχέσεις εντολέα-εντολοδόχου που καλλιεργεί ο στρατός, τις υπερβολικά 'αντρίκιες' διαταγές, τις ομοφοβικές απειλές, τους μισογύνικους αστεϊσμούς του, την αποδοχή του τρίπτυχου πατρίς-θρησκεία-οικογένεια, ιδιαίτερα σε μία περίοδο, όπου κεντρικό ζήτημα αποτελούν οι μετανάστες και πρόσφυγες οι οποίοι εκλωβιζόμενοι στην Ελλάδα, βρίσκουν έναν τόπο δεύτερης εξορίας, ενώ έχουν υποστεί τα πάνδεινα για να περάσουν από στεριά και θάλασσα λόγω των συνοριοφυλάκων και των στρατών όλων των κρατών.
Παρατηρώντας ότι τα ΜΜΕ και υψηλά ιστάμενοι στρατιωτικοί κύκλοι, διαμορφώνουν ένα κλίμα που θέλει τους μετανάστες «εκ φύσεως πιο βίαιους» έως και «τρομοκράτες», εντοπίζουμε πώς η εναντίωση στον στρατό δεν αφορά μόνο τους αρνητές, αλλά και όποιον αντιτίθεται στη μισαλλοδοξία και τον ρατσισμό.
Στα πλαίσια αυτά, θεωρούμε τον Μ. Τόλη και τον κάθε ολικό αρνητή, ως έναν αγωνιζόμενο άνθρωπο, όπως και τα κομμάτια της κοινωνίας που καταδυναστεύονται από τις επιλογές που άλλοι παίρνουν για εκείνους και επιλέγουν το δύσκολο δρόμο της εναντίωσης, σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο, με το ηθικό και πρακτικό βάρος που φέρει αυτή η επιλογή. Άλλωστε η ολική άρνηση στράτευσης και φυσικά του κεφαλαίου αποτελούν τον μεγαλύτερο φόβο των στρατοκρατών, της εκκλησίας και του κράτους, καθώς προτάσσουν ένα παράδειγμα κοινωνικής ανταρσίας (π.χ. μεγάλα αντιπολεμικά κινήματα, όπως στις ΗΠΑ του '70 ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ) που ανατρέπουν έμπρακτα τα σχέδια των κυρίαρχων, στα οποία οι άνθρωποι λειτουργούν απλά ως κρέας για τις οβίδες του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Την ίδια στιγμή, η εναντίωση αυτή αποτελεί μια μεγάλη κατάφαση στην ελευθερία της επιλογής, στη συστράτευση με τους ανθρώπους και όχι με τα κράνη, για μια κοινωνία χωρίς καμιάς λογής αφεντικά.
Μικροφωνική Σάββατο 20/2 στις 12.00, πλατεία Αριστοτέλους
Συγκέντρωση Πέμπτη 25/2 στις 9.00, στρατοδικείο Θεσ/νίκης
Αλληλεγγύη στον ολικό αρνητή στράτευσης Μ.Τόλη
Πόλεμο στον Πόλεμο!
Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό «Μαύρο & Κόκκινο»
μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης | Ομοσπονδία συλλογικοτήτων
https://maurokokkino1936.wordpress.com
