kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Ποιων η δικαιοσύνη το δίκαιο θα δικάσει;

Την Πέμπτη 9 Ιουνίου δικάζεται η υπόθεση για τον εμπρησμό του εργοταξίου των Σκουριών, με την παραπομπή 21 ατόμων στο ακροατήριο, αποτελώντας μία από τις δεκάδες δικές που εκκρεμούν και θέτουν σε ομηρία 450 περίπου διωκόμενους, εμπλέκοντας ακόμη και άτομα από όλη την Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό.

Αν κάτι θυμόμαστε από εκείνες τις μέρες είναι τα εξής: την πολιτική εξουσία να δηλώνει μέσα από τις στάχτες του εργοταξίου ότι η επένδυση θα γίνει με κάθε κόστος, το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας να δηλώνει «άσχημα εργοτάξια όμορφα καίγονται», το κράτος να εξαπολύει λυσσαλέα την επίθεσή του ενάντια σε όσους αντιστέκονται στην επένδυση και την αμέριστη αλληλεγγύη από όλον τον κόσμο δίπλα σε αυτούς που αγωνίζονται ενάντια στις συνέπειες των καταστροφικών εξορύξεων.

Ο εμπρησμός του εργοταξίου στις Σκουριές αποτέλεσε την αμφισβήτηση του μονοπωλίου της βίας από μεριάς του κράτους και της εταιρίας. Άλλωστε η εταιρία εγκαταστάθηκε στο βουνό το Μάρτιο του '12 μέσα από μια κατάσταση «εμφύλιας σύρραξης», χρησιμοποιώντας όσους εργάζονταν στα παλιά μεταλλεία, αλλά και όσους είχαν κάνει αιτήσεις για δουλειά στις Σκουριές, ως μισθοφορικό στρατό. Μόνος τους σκοπός η καταστροφή του φυλακίου αγώνα[1] των αντιστεκόμενων και ο διωγμός τους από το βουνό ύστερα από λιντσάρισμά τους από 400 άτομα. Έπειτα, η αστυνομία, ως ο ένοπλος προστάτης του κράτους αλλά και της εταιρίας, συμπλήρωνε το έργο αυτό, καταστέλλοντας και ισοπεδώνοντας τις δυναμικές διαδηλώσεις, αρκετές φορές και με τραυματισμούς που θα μπορούσε να είχαν αποβεί μοιραίοι. Μέσα σε αυτή την συνθήκη, πέρα από τις συνεχείς εκδηλώσεις, κινητοποιήσεις και συγκρούσεις για τον εκδιωγμό της εταιρίας, έλαβαν χώρα -ως μέρος του πολύμορφου του αγώνα[2]- και διάφορα σαμποτάζ απέναντι στα μηχανήματα της εταιρίας, με μία από αυτές τις κινήσεις να είναι και ο εμπρησμός του εργοταξίου της εταιρίας το Φεβρουάριο του '13.

Η τότε εξουσία, ακολουθώντας το δόγμα τού «νόμος και τάξη», δήλωσε πως η επένδυση θα υλοποιηθεί με κάθε κόστος. Αυτό εφαρμόστηκε, διαμορφώνοντας μια γενικευμένη κατάσταση εξαίρεσης στην περιοχή, η οποία επιβαλλόταν μέσα από το καθεστώς εκτάκτου ανάγκης, κάτι το οποίο αποτελούσε πεδίο δοκιμών σύγχρονων κατασταλτικών μεθόδων με σκοπό τον παραδειγματισμό όσων αγωνίζονταν. Με αυτόν τον τρόπο εγκαταστάθηκαν δύο βαριές βιομηχανίες στην Χαλκιδική: η βαριά βιομηχανία εξόρυξης χρυσού και η βαριά βιομηχανία διώξεων, έννοιες που είναι άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους, γεγονός το οποίο αναδεικνύεται διαχρονικά μέσα από την ιστορία των εξορύξεων χρυσού, παγκοσμίως. Η βιομηχανία των διώξεων στήθηκε στην περιοχή μετά τον εμπρησμό του εργοταξίου, προφυλακίζοντας 4 ανθρώπους, απαγάγοντας μέσα από τα σπίτια τους αρκετούς από αυτούς που αντιστέκονται στην επένδυση, συλλέγοντας εκατοντάδες δείγματα DNA και δακτυλικά αποτυπώματα χωρίς συναίνεση ή και με τη χρήση βίας, σχηματίζοντας δικογραφίες για όσες κινητοποιήσεις είχαν πραγματοποιηθεί αλλά και για όσες θα έπονταν. Ακόμη και με την προσπάθεια κατασκευής σεναρίων για υποτιθέμενες εγκληματικές οργανώσεις που δρουν στην περιοχή και εμποδίζουν την ανάπτυξη της χώρας, θέτοντας έτσι δεκάδες αγωνιζόμενους σε ένα ιδιότυπο καθεστώς ομηρίας, μέσα από διώξεις που εκκρεμούν, μέσα από τον φόβο για προφυλακίσεις, μέσα από περιοριστικούς όρους, ακόμη και με απαγορεύσεις προσέγγισης του βουνού. Επιπλέον, ό,τι νομικά εμπόδια έβρισκε η εταιρία για την υλοποίηση της επένδυσης, απλά αναδιαμορφώνονταν στα μέτρα της.

Η εταιρία λαμβάνοντας το βάρος της ιστορικής γνώσης πιο σοβαρά από το κίνημα, εκμεταλλεύτηκε όλα τα δυνατά της μέσα για να εδραιωθεί στην περιοχή με απώτερο σκοπό την συνέχιση των καταστροφικών της επενδύσεών σε όλη την Βόρεια Ελλάδα. Άλλαζε την πολιτική της ανάλογα με τις συγκυρίες, με το κράτος μέσω της αστυνομίας να παίζει το ρόλο τού φύλακά της, καταστέλλοντας ή τρομοκρατώντας τους αγωνιζόμενους. Όταν άλλαξαν οι πολιτικές συγκυρίες, χρησιμοποιούσε τον μισθοφορικό της στρατό- τους εργαζόμενους στα μεταλλεία- για να αντιπαρατεθεί στο κίνημα ή την πολιτική εξουσία, εδραιώνοντας με αυτόν τον τρόπο την κυριαρχία της. Η εταιρία κατάφερνε, όταν δεν είχε άδειες, να κάνει τους πάντες να πιστέψουν ότι δεν της λείπει τίποτε, και, όταν χρειαζόταν άδειες, να κλαίγεται για τις επενδύσεις εκατομμυρίων που έκανε και για βασικές άδειες που της λείπουν για να πραγματοποιηθεί η επένδυση. Έτσι, βιώσαμε το σήριαλ των μεταλλωρύχων απεργών πείνας που τρώγαν με «χρυσά» κουτάλια, τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων με τις οικογένειές τους στην Αθήνα με πούλμαν που ναύλωσε η ίδια η εταιρία, τις καθοδηγούμενες από την εταιρία κινητοποιήσεις έξω από υπουργεία και το πολιτικό παιχνίδι με την απειλή για φυγή από την Ελλάδα.

Το σημείο μετάβασης της τοπικής εξουσίας από τη δημοτική αρχή που ταυτιζόταν με την επένδυση στη δημοτική αρχή που της αντιτασσόταν, αποτέλεσε για αρκετούς από τους αντιστεκόμενους την επανάπαυση που και η ίδια η εταιρία θα χρειαζόταν για να συνεχίσει ανενόχλητη το έργο της. Γεγονός το οποίο ενισχύθηκε, καταστροφικά για τον ίδιο τον αγώνα, από την άνοδο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στην εξουσία, ο οποίος χρησιμοποίησε τις Σκουριές ως προμετωπίδα και στις δύο εκλογικές του αναμετρήσεις. Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής φαίνεται ακόμη και σήμερα, καθώς ένας «καταδικασμένος της ανάθεσης» πιο εύκολα θα στραφεί στην ελπίδα σωτηρίας του από κάποιον άλλο, παρά από τις ίδιες του τις δυνάμεις. Επομένως, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κατάφερε ως από μηχανής θεός για την εταιρία, να εξομαλύνει τις αντιδράσεις και τις κινητοποιήσεις απέναντι στο έργο, μεταφέροντας τη σύγκρουση από το βουνό στα τηλεοπτικά πάνελ. Οι συνεχείς κινήσεις «απέναντι» στην εταιρία, άλλοτε δειλές και άλλοτε βαρύγδουπες, έρχονταν όλως τυχαίως σε περιόδους κινηματικής εγρήγορσης απέναντι στο έργο, αλλά και προεκλογικά για τη διατήρηση του αριστερού του προφίλ ακόμη και μετά τα μνημόνια και την ισοπέδωση του «εσωτερικού αριστερού του αντιπάλου». Ακόμη και οι τελευταίες δηλώσεις για «αναγκαίο συμβιβασμό» ανάμεσα στην τοπική κοινωνία και την El Dorado Gold, «για μία αμοιβαία, αποδεκτή λύση», ήταν αρκετές για την αυτο-καταστολή τού αγώνα. Oι επόμενες δηλώσεις και η επιστροφή της τεχνικής μελέτης πίσω στην εταιρία λόγω της ύπαρξης τρεμολίτη-αμιάντου λίγο πριν την πανελλαδική πορεία, είχαν ως αποτέλεσμα να αμβλυνθούν τα πνεύματα για άλλη μια φορά.

Τώρα πια το έργο βρίσκεται σε τροχιά εξόρυξης, η εταιρία έχει εγκατασταθεί για τα καλά στη Β.Α. Χαλκιδική, παίρνοντας τις άδειες που εκκρεμούσαν για τις υπόλοιπες περιοχές, υλοποιώντας τις τελικές εργασίες στις Σκουριές και περιμένοντας τις τελευταίες άδειες ώστε η εξόρυξη και οι συνέπειές της να βρίσκονται σύντομα ανάμεσά μας.

Απέναντι στις δίκες που έρχονται, τις διώξεις που εκκρεμούν θέτοντας σε ομηρία εκατοντάδες αγωνιζόμενους, εμείς έχουμε μόνο να δηλώσουμε και να φωνάξουμε πως οι κοινωνικοί αγώνες δεν καταστέλλονται, δεν ποινικοποιούνται, δεν είναι νόμιμοι ή παράνομοι αλλά δίκαιοι και αναγκαίοι.

Απέναντι στα πολιτικά παιχνίδια είτε της εταιρίας είτε του κράτους με την όποια του μορφή, απέναντι στις υποσχέσεις για θεσμικές και νομικές λύσεις/οδούς, μόνος δρόμος για τον εκδιωγμό της εταιρίας και την άρση των διώξεων είναι οι ακηδεμόνευτοι και αδιαμεσολάβητοι αγώνες μέχρι τέλους.

ANFO[3] ΣΤΙΣ ΣΚΟΥΡΙΕΣ ΓΙΑ

ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ

Μικροφωνική για τους 450 διωκόμενους των Σκουριών

Τρίτη 7/6 στις 6μμ

Τσιμισκή με Ναυαρίνου

Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος | Σχολείο

[1] το φυλάκιο αγώνα στις Σκουριές κατασκευάστηκε το 2009 στο βουνό με σκοπό την παρεμπόδιση των εργασιών της εταιρείας και της διέλευσης των μηχανημάτων της. Το φυλάκιο, μέχρι και τον εμπρησμό του το '12 από μισθοφόρους της εταιρείας, λειτούργησε ως σημείο συνάντησης αγωνιζόμενων, αλλά και ως κέντρο διάχυσης του αγώνα, μέσω της διενέργειας δράσεων, όπως πολυήμερων «αντιμεταλλευτικών» κατασκηνώσεων στο βουνό κ.α.

[2] Αντίστοιχα δυναμική και πολύμορφη υπήρξε και παλαιότερα η αντίσταση των αγωνιζόμενων στην Β.Α. Χαλκιδική, η οποία κατάφερε να προκαλέσει την ακύρωση του έργου και στις δύο περιπτώσεις (το 1989 από τη ΜΕΤΒΑ και κατά το διάστημα 1995 ως 2001 αντίστοιχα από τη TVX GOLD)

[3] ANFO…explosive mixture…à 94%Ammonium Nitrate/ νιτρική αμμωνία (λίπασμα) & 6% Fuel Oil/ πετρέλαιο

πηγή : https://sxoleio12.wordpress.com/2016/06/03/%c...