Δευτέρα 30 Οκτωβρίου 2017 στις 17.00
Αντιφασιστική συγκέντρωση
Την προηγούμενη εβδομάδα ο φασιστικός εσμός της πόλης περίφερε το σάπιο σαρκίο του στην πόλη μας. Αυτήν τη φορά αφορμή ήταν η παράσταση "Η ώρα του Διαβόλου" η οποία παιζόταν στο θέατρο Αριστοτέλειο. Μισή χούφτα φασίστες με ελληνικές σημαίες αναμεμιγμένοι με χριστιανούς φονταμενταλιστές με σημαίες της βυζαντινής αυτοκρατορίας, κεριά και αγιασμούς βρέθηκαν έξω από το χώρο του θεάτρου για να διαμαρτυρηθούν για τη «βλασφημία», αφήνοντας όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους που κατοικούν σε αυτή την πόλη να θαυμάσουν την ηλιθιότητα τους. Τη Δευτέρα 30/10 το ίδιο τσούρμο φασιστών καλεί συγκέντρωσή διαμαρτυρίας για την παράσταση «Εκκλησιάζοντες» που παίζεται στο θέατρο Αυλαία.
Σε αυτήν την πόλη είδαμε τα διάφορα φασιστοειδή να προσπαθούν να εμφανιστούν στο δρόμο με διάφορες αφορμές. Αλλά εμείς, ως αντιφασίστριες και αντιφασίστες, ανεξαρτήτως των αφορμών που οι φασίστες επικαλούνται για να βγουν από την τρύπα τους και να συσπειρώσουν διάφορους ρατσιστές, ελληνόψυχους, θρησκόληπτους, βλέπουμε το φασισμό ως το μακρύ χέρι του κεφαλαίου. Και για αυτό δε διαχωρίζουμε την πάλη μας απέναντι στο φασισμό από αυτή απέναντι στον καπιταλισμό. Ο φασισμός είναι η εντατικοποίηση της καπιταλιστικής συνθήκης της εξαίρεσης. Ο φασισμός μας θέλει δούλους των αφεντικών. Ο φασισμός εντείνει την παρανομοποίηση και την στρατικοποίηση της εργασίας, θέτοντας όρους εξόντωσης στο «περισσευούμενο» εργατικό δυναμικό.
Αντιλαμβανόμενοι τον κεντρικό ρόλο που καταλαμβάνει η αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας ως η σχέση/αντίθεση από την οποία (ανα)παράγεται η παρούσα -πάντα ιστορικά συγκεκριμένη- μορφή οργάνωσης του συνόλου των κοινωνικών σχέσεων (καπιταλιστικός κοινωνικός σχηματισμός) και ταυτόχρονα, όντας μέρος της εργατικής τάξης, δεν μπορούμε παρά να προσεγγίζουμε και να ερμηνεύουμε κάθε σχέση εξουσίας εντός της καπιταλιστικής κοινωνίας από μια κατ' εξοχήν, ταξική σκοπιά. Αυτό σημαίνει, καταρχάς, ότι προσπαθούμε να εντοπίζουμε και να αναδεικνύουμε την ειδικά καπιταλιστική μορφή της, τον τρόπο, δηλαδή, με τον οποίο η εκάστοτε εξουσιαστική σχέση λαμβάνει ταξική υπόσταση και εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Αποτελεί διαρκή τάση και ζωτική ανάγκη του κεφαλαίου να οργανώνει το σύνολο των κοινωνικών σχέσεων με γνώμονα την (ανα)παραγωγή και κυκλοφορία της αξίας. Κάθε πλευρά της ανθρώπινης ζωής, από τη θρησκεία, την μαζική (και μη) κουλτούρα, τις έμφυλες σχέσεις, τις ρατσιστικές ή εθνικές αφηγήσεις, την ψυχαγωγία, την εκπαίδευση, το σύστημα υγείας, την καταστολή, τον εγκλεισμό οργανώνεται με γνώμονα τη διατήρηση του υπάρχοντος συστήματος εκμετάλλευσης.
Ο φασισμός επιστρατεύτηκε στην απόλυτη μορφή του -ως επικρατών καθεστώς- σε μία εποχή που ο καπιταλισμός βίωνε την πιο βαθιά κρίση και παράλληλα βρίσκονταν αντιμέτωπος με τον κίνδυνο της γενικευμένης προλεταριακής επανάστασης. Ας μη γελιόμαστε: αν ο καπιταλισμός τον ξανά-χρειαστεί, ξέρει ότι πάντα τον έχει ως βέλος στη φαρέτρα του. Σήμερα τον χρειάζεται ως εργαλείο που δρα μέσα στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας: για να επιτίθεται σε συνδικαλιστές, αντιφασίστες, αναρχικούς, μετανάστες, χώρους αντίστασης, στέκια, καταλήψεις. Αύριο μπορεί και πάλι να δούμε αυτή τη μία χούφτα γελοίων να γίνεται κομμάτι της κυβερνητικής εξουσίας. Δεν ξεχνάμε, άλλωστε, πόσο γρήγορα ολόκληρες χώρες στην Ασία σύρθηκαν στα πιο σκοταδιστικά καθεστώτα γιατί αυτό συνέφερε την κυριαρχία.
Ο καπιταλισμός χρειάζεται τον φασισμό για πολλούς λόγους: ως μέσο πειθάρχησης των πιο υποτιμημένων τμημάτων της τάξης μας (σήμερα κυρίως τις μετανάστριες και τους μετανάστες), ως μέσο διαίρεσης της τάξης (σε νόμιμους και χωρίς χαρτιά εργάτες, σε lgbtqia+ και straight, σε γυναίκες και άντρες κτλ) και ως μέσο αύξησης ή μείωσης της προσφοράς εργατικών χεριών στην παραγωγή.
Ο ρατσισμός - βασικός πυλώνας του φασισμού- είναι απαραίτητος μεταξύ πολλών άλλων σχέσεων καταπίεσης που «προσφέρουν» την ίδια υπηρεσία στο κεφάλαιο, για τη διαίρεση της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων και τον κατακερματισμό των αντιστάσεών της. Οι διακρίσεις βάσει της κατεύθυνσης φύλου, της σεξουαλικής κατεύθυνσης, της ηλικίας, της «φυλής» και κάθε άλλης διαχωριστικής γραμμής (straight/ lgbtqia+, νόμιμος εργάτης/ χωρίς χαρτιά, γυναίκα/ άντρας, λευκός/ μαύρος, νέος/ γέρος κ.α.) καλλιεργούνται από την κυριαρχία επιμελώς και αναπαράγονται, τόσο υλικά (μισθολογικές διαφορές, αποκλεισμός κατηγοριών από την αγορά εργασίας κ.α.) όσο και ιδεολογικά. Ο καπιταλισμός χρησιμοποιεί τις εκάστοτε σχέσεις εξουσίας (τις «παραλαμβάνει» από παλιότερα συστήματα, τις δημιουργεί, τις αναδιαρθρώνει, τις εντείνει), ώστε να υποτιμήσει το εμπόρευμα «εργασιακή δύναμη» και να κάμψει τις αντιστάσεις των από τα κάτω.
Ο ρατσισμός είναι επίσης απαραίτητος (και πάλι μεταξύ άλλων μορφών διακρίσεων) για να αποσύρεται από την παραγωγή το περιττό εργατικό δυναμικό. Δεν είναι τυχαίο ότι τα ναζιστικά και φασιστικά καθεστώτα που προέκυψαν στην Ευρώπη στις αρχές του προηγούμενου αιώνα έκαναν πρώτα από όλα χρήση του ρατσισμού και της πατριαρχίας για να μειώσουν την προσφορά εργατικών χεριών. Η ανάγκη απόσυρσης τεράστιων κομματιών της εργατικής τάξης από την παραγωγή ήταν σαφής: ο ρατσισμός φρόντισε να ξεμπερδεύει με τους Εβραίους και τους Ρομά και ο σεξισμός με τις γυναίκες. Έτσι, ξαφνικά, με μεγάλα κομμάτια της τάξης μας να μη μετράν καν στις γραμμές των ανέργων, το «εθνικοσοσιαλιστικό όνειρο» με τα επιδόματα, τις πληρωμένες από το κράτος διακοπές και τις υποτιθέμενες ανέσεις της γερμανικής εργατικής τάξης έγινε πραγματικότητα: για όσους περίσσεψαν φυσικά.
Ο φασισμός αποτέλεσε την ενσάρκωση της απόλυτης μορφής όλων των εξουσιαστικών σχέσεων: ρατσισμός, εθνικισμός, σοβινισμός, μισογυνισμός, ομοφοβία, μιλιταρισμός…
Για εμάς ο φασισμός είναι γέννημα αυτού του κόσμου καταπίεσης, εκμετάλλευσης και εξαιρέσεων. Γι' αυτό και αντιμετωπίζεται με ταξικούς όρους, ανατρέποντας το σύστημα που τον εκτρέφει και το οποίο αυτός πάντα υπηρετεί.
Δε θα μπούμε καν στη διαδικασία να πούμε τα προφανή περί καλλιτεχνικής ελευθερίας ή περί του δημαγωγικού-δεσποτικού ρόλου της σκοταδιστικής εκκλησίας (την οποία έχουμε άλλωστε συνολικά χεσμένη). Θα πούμε μόνο ότι τον αέρα που πήραν την προηγούμενη εβδομάδα, πρέπει να τους τον κόψουμε. Δε θα αφήσουμε την πόλη μας έρμαιο στους φασίστες και τους σκοταδιστές, όσο λίγοι και αν είναι, όσο γελοίοι και αν φαντάζουν.
ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΠΙΣΩ ΣΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ ΣΑΣ
ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΟΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΔΕΣΜΑ
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
ΔΕΥΤΕΡΑ 30 ΟΚΤΩΒΡΗ
17:00, ΚΑΜΑΡΑ
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης - μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας
lib_thess@hotmail.com
libertasalonica.wordpress.com
πηγή : https://libertasalonica.wordpress.com/2017/10...
πηγή : email που λάβαμε στις 28 Οκτώβριος 17h
Ως συνέχεια των φασιστικών κινητοποιήσεων εναντίον της θεατρικής παράστασης ''Η ώρα του διαβόλου'', το παρακράτος αποφασίζει την συνέχεια εναντίον άλλης θεατρικής παράστασης στο θέατρο Αυλαία. Η εντεινόμενη κινητοποίηση των ακροδεξιών πάει μαζί με την όξυνση της καταστολής, από τα δικαστήρια ενάντια σε αντιφασίστες μέχρι τις βίαιες και χυδαίες επιθέσεις των σκυλιών του κράτους ενάντια σε αντιφασίστες διαδηλωτές.
Ο φασισμός προσπαθεί να σηκώσει κεφάλι με το σύνθημα ''ορθοδοξία ή θάνατος'' επιστρατεύοντας έναν συρφετό από θρησκόληπτους, παλαιοημερολογίτες, ακροδεξιούς, αντισημίτες και νεοναζί.
Μετά την ξεκάθαρη συντριβή τους στο εμετικό κάλεσμα της Αθήνας την περασμένη εβδομάδα, τόσο σε πολιτικό όσο και σε επιχειρησιακό επίπεδο, προσπαθούν να διασώσουν ότι μπορούν συνεχίζοντας το καραγκιοζιλίκι των ''κινητοποιήσεων''.
Για να μην αφήσουμε καμιά σπιθαμή γης στους φασίστες, ούτε στη Σαλονίκη, ούτε πουθενά, γιατί απλούστατα το μόνο που αφήνουν πίσω τους είναι καμμένη γη, καλούμε αντιφασιστική συγέντρωση τη Δευτέρα, 30 Οκτώβρη στις 17.00 στην Καμάρα.
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό Μαύρο & Κόκκινο
πηγή : email που λάβαμε στις 28 Οκτώβριος 22h
Αντιφασιστική συγκεντρωση- πορεία 30/10
Kαλούμε σε αντιφασιστική συγκέντρωση την Δευτέρα 30/10, στις 17.00 στην Καμάρα με στόχο να κατευθυνθούμε με πορεία στο θέατρο Αυλαία. Οι χριστιανοφασίστες της Μονής Εσφιγμένου μαζί με τα εθνικά τους αδέρφια, τον Ιερό Λόχο, καλούν ,σε συνέχεια της πρόσφατης τους δράσης, σε διαμαρτυρία κατά της παράστασης ''Εκκλησιάζοντες''. Αυτό το θρησκευτικό καρναβάλι μίσους θα μπορούσε να προσπεραστεί ως γελοίο, αν δεν ήταν τόσο επικίνδυνο.
Κατάληψη ''Libertatia''
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ 30/10 στις 5:00μμ, Καμάρα
ΚΑΜΙΑ ΣΠΙΘΑΜΗ ΓΗΣ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΓΕΝΝΑ
Την περασμένη εβδομάδα ήρθαμε αντιμέτωποι/ες με ένα θέαμα που εκ πρώτης όψεως έμοιαζε γελοίο, ένα συρϕετό κόσμου αποτελούμενο απο θρησκόληπτους, παλαιοημερολογήτες, παπάδες και μαζί ακροδεξιούς, ϕασίστες και οργανώσεις νεοναζί καθώς και βουλευτές της χρυσής αυγής, να διαμαρτύρεται εξω απο το θέατρο Αριστοτέλειον για την παράσταση η «Ώρα του Διαβόλου». Παρά το γελοίο του θεάματος δεν μπορούμε να μην διαγνώσουμε την απελπισμένη προσπάθεια των ϕασιστών να βρουν μια κοινωνική σύνδεση και την ευκαιρία για δημόσια προβολή. Μετά τις αποτυχημένες προσπάθειες του προηγούμενου διαστήματος για συγκεντρώσεις ενάντια στην ισλαμοποίηση της χώρας και το μισάνθρωπο αίτημα του αποκλεισμού των προσϕυγόπουλων απο τα σχολεία, τώρα έχονται να συνδεθούν με χριστιανοψεκασμένους ϕωνάζοντας ορθοδοξία ή θάνατος.
Ο ϕασισμός ως το μακρύ χέρι του κρατικού μηχανισμού και του κεϕαλαίου που έχει ως στόχο την διαιώνιση της ανισότητας και της καταπίεσης προς όϕελος των συμϕερόντων λίγων και ισχυρών. Στόχος τους αποτελεί ο κόσμος του αγώνα, οι μεταναστες/τριες, η διαϕορετικότητα και οποιοσδήποτε ερχεται να αμϕισβητήσει στην πράξη την επιβεβλημενη κανονικότητα δημιουργώντας ρωγμες σε αυτό το οικοδόμημα.
Ο καπιταλισμός, σε όλες του τις μορϕές, σε όλα του τα στάδια ανάπτυξης, με όλες τις μεταμϕιέσεις του και τις πολιτικές/ιδεολογικές του ασπίδες, με όλες τις συνιστώσες και τις δομές που επιστρατεύει σε συνέργεια, αποτελεί τον εχθρό εκείνον που οϕείλουμε να αντιπαλέψουμε, να σταθούμε κριτικά απέναντί του, να ενωθούμε και να συμπράξουμε, αν θέλουμε να απελευθερωθούμε απο το καθεστως καταπίεσης και εκμετάλευσης. Η μάχη ενάντια στο ϕασισμό δεν είναι διαχωρισμένη από τη μάχη ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα, με όσα πρόσωπα κι αν αυτό μοιάζει να παίρνει κατά την εξέλιξή του.
Γυρνάμε, έτσι, στην ανάγκη διασύνδεσης των αγώνων και στην ανάγκη διαρκούς επαγρύπνησης απέναντι σε ιδεολογήματα που προσπαθούν να διασπάσουν τη συγκέντρωση των δυνάμεων μας από την πηγή που παράγει όλους τους «ισμούς» που γεννούν την καταπίεση. Από εθνικισμούς και πατριωτισμούς, ϕασισμούς και νεοναζισμούς έως σοβινισμούς πατριαρχικούς, ετεροσεξουαλικούς και γενικότερα κανονιστικούς ως προς το σώμα, την αισθητική, το δίκαιο και το σωστό, το ϕυσικό, το αποδεκτό, το ομαλό, το υγιές, ένας είναι ο «ισμός» που ξέρει να καρπώνεται τα ηγεμονικά οϕέλη από τις διαιρέσεις που παράγει.
Η μάχη αυτή ενάντια στο ϕασισμό, αν πρόκειται να είναι αποτελεσματική, δεν μπορεί παρά να στοχεύει σε όλα του τα μέτωπα, από το δρόμο, τη δημόσια παρουσία και τις ιδεολογικές, στο βαθμό που είναι τέτοιες, προμετωπίδες των υποστηρικτών του μέχρι και τις διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων στο πεδίο της καθημερινής ζωής.
Δευτέρα 30/10, οι ϕασίστες ξαναβγαίνουν απο τις τρύπες τους με αϕορμή μια άλλη παράσταση τους «Eκκλησιάζοντες». Χρέος μας είναι να μην τους αϕήσουμε καμία σπιθαμή γης, να μην αϕήσουμε το ρατσιστικό παραλήρημα και το μίσος να γειώνεται στη δημόσια σϕαίρα, να μην αϕήσουμε τις πλατείες μας να γίνουν σϕαγεία, να προτάξουμε την αλληλεγγύη, να χτίσουμε τις κοινότητες αγώνα που θα μάχονται εναντια στην καταπίεση και την διαιώνιση της ανισότητας.
Ο ϕασισμός τσακίζεται απο τον κόσμο του αγώνα στους δρόμους και τις πλατείες
Καμία σπιθαμή γης στους ϕασίστες
Eλεύθερος Κοινωνικός Χώρος
Σχολείο για τη μάθηση της ελευθερίας