kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Δίκη των 5 διωκόμενων από Ελλάδα για τη διαδήλωση NO-EXPO 2015 στο Μιλάνο

Δίκη των «5», Παρ 9/3, 9.00, δικαστήρια Ευελπίδων

Παίρνουμε θέσεις μάχης απέναντι στην καταστολή και τα ευρωεντάλματα

Αλληλεγγύη στους 5 διωκόμενους από Ελλάδα για την διαδήλωση NO-EXPO 2015 στο Μιλάνο

Παρασκευή 9/3, 9.00, δικαστήρια Ευελπίδων

ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Η διαδήλωση της 1ης Μαΐου του 2015 στο Μιλάνο ενάντια στα εγκαίνια της διεθνούς έκθεσης EXPO αποτέλεσε το αποκορύφωμα ενός επταετούς πολύμορφου κινήματος, που επιχείρησε να αντισταθεί στα αναπτυξιακά της σχέδια. Δηλαδή στην ανάπλαση κι εμπορευματοποίηση περιοχών, στις μαζικές εξώσεις και μετακινήσεις φτωχοποιημένων πληθυσμών από τις γειτονιές τους, στα παιχνίδια αντικειμενικών αξιών για τη συσσώρευση ακινήτων σε χέρια επενδυτών, στην προώθηση της επισφάλειας και της απλήρωτης εθελοντικής εργασίας για χάρη της έκθεσης, σε συνδυασμό με την τότε αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων (νομοσχέδιο Jobs Act). Το κίνημα ΝΟ-EXPO με αποκορύφωμα την πρωτομαγιάτικη διαδήλωση, κατάφερε να δημιουργήσει μια μίνι πολιτική κρίση στην Ιταλία και να σπάσει ένα είδος κοινωνικής ειρήνης που επιχειρήθηκε να επιβληθεί στο Μιλάνο μέσω της έκθεσης και των ιδεολογημάτων της, αυτό της υποτιθέμενης ανάπτυξης και της καλής εικόνας που έπρεπε να δείξει η πόλη.

Στη μαζικότητα και τη δυναμική αυτής της διαδήλωσης, οι ιταλικές αρχές απαντούν την επόμενη ημέρα με πογκρόμ προσαγωγών και συλλήψεων. Μεταξύ των προσαχθέντων βρίσκονται και 5 σύντροφοι, από την Αγία Παρασκευή, που προσάγονται από την αστυνομία του Μιλάνου μετά την έξοδό τους από κατειλημμένο πολιτικό χώρο. Μετά από πολύωρη κράτηση και χωρίς την παρουσία διερμηνέα, αφού υποχρεώνονται να δώσουν δείγμα DNA και αποτυπώματα, αφήνονται ελεύθεροι χωρίς να τους απαγγελθεί καμία κατηγορία.

Η εν λόγω επιχείρηση της αστυνομίας αποτελούσε μια ακόμα ψηφίδα σε ένα μωσαϊκό που είχε αρχίσει να σχηματίζεται ήδη πριν τη διαδήλωση της Πρωτομαγιάς, με μια σειρά εκκενώσεων κατειλημμένων χώρων, ερευνών και επιχειρήσεων της αστυνομίας και τη στρατιωτικοποίηση ολόκληρων συνοικιών του Μιλάνου· ένα μωσαϊκό που αποσκοπούσε να τροφοδοτήσει μία τοξική αφήγηση γύρω από τις κινητοποιήσεις εκείνων των ημερών και γύρω από όσους και όσες συμμετείχαν σε αυτές.

Έξι μήνες μετά, το ιταλικό κράτος εκδίδει ευρωπαϊκά εντάλματα σύλληψης για τους 5 στην Ελλάδα, με την ΕΛ.ΑΣ να εισβάλει στα σπίτια τους και να τους συλλαμβάνει. Παράλληλα την ίδια μέρα, συλλαμβάνονται και προφυλακίζονται 4 ιταλοί διαδηλωτές στο Μιλάνο ενώ ένας ακόμη ιταλός κατηγορούμενος διαφεύγει της σύλληψης όπου και καταζητείται μέχρι και σήμερα.

Για δύο μήνες, μέχρι τις ημέρες συνεδριάσεων του συμβουλίου εφετών (7,8 και 11 Γέναρη 2016), αναπτύχθηκε ένα δυναμικό κίνημα αλληλεγγύης με τη συμμετοχή πλήθους αγωνιζόμενων ανά την επικράτεια [Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Γιάννενα, Χανιά, Ηράκλειο, Ρέθυμνο, Μυτιλήνη] που έθεσε ως πρωταρχικό στόχο το μπλοκάρισμα αυτών των εκδόσεων. Το πολύμορφο αυτό κίνημα, μέσα από δεκάδες ανακοινώσεις συμπαράστασης και ποίκιλες δράσεις όπως συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, στάσεις εργασίας, καταλήψεις πανεπιστημίων, δημαρχείων, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών καθώς και του ιταλικού προξενείου σε Αθήνα & Θεσσαλονίκη, κατάφερε να δημιουργήσει τους απαραίτητους συσχετισμούς ώστε να εμποδίσει επιτυχώς την έκδοσή τους στην Ιταλία. Οι αποφάσεις του συμβουλίου εφετών για τη μη έκδοση των 5, συνοδεύονται από την έναρξη προκαταρκτικής εξέτασης και την άσκηση ποινικής δίωξής τους στην Ελλάδα για τα «αδικήματα» που κατηγορούνται από τις ιταλικές αρχές ότι διέπραξαν. Η δίκη ορίζεται για τις 15 Γενάρη του 2018 στα δικαστήρια της Ευελπίδων και παίρνει τελικά αναβολή για τις 9 Μαρτίου 2018.

Από την άλλη, η ιταλική δικαιοσύνη μετά τις ελληνικές αρνητικές αποφάσεις επί της έκδοσης, επανέρχεται ορίζοντας δικάσιμο για τους 5 στις 15 Νοέμβρη στο Μιλάνο. Η συνέχιση αυτής της δίκης προσδιορίζεται στις 31 Γενάρη και κατόπιν στις 11 Απρίλη 2018. Θα πρόκειται για μια δίκη, όπου οι 5 έχουν ήδη καταδικαστεί - πριν από οποιαδήποτε δικαστική απόφαση - με την στοχοποίηση και διαπόμπευση των προσώπων τους σε όλα τα ιταλικά μέσα ως βασικών υπαιτίων των καταστροφών. Εξάλλου, είναι εξέχουσα η ανάγκη να υπάρξουν «ένοχοι», ώστε να μετατοπιστεί η προσοχή από την "καμένη" γή που άφησε η Expo φεύγοντας από το Μιλάνο. Είναι ολοφάνερο ότι το ιταλικό κράτος θέλει να έχει τον αποκλειστικό λόγο για τις ποινές των 5 και τη δυνατότητα - αφού τους καταδικάσει - να εκδώσει νέα Ευρωπαϊκά Εντάλματα Σύλληψης που θα αναφέρονται πλέον σε έκτιση ποινής, με την πιθανότητα αυτή την φορά να γίνουν δεκτά.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ - ΦΙΑΣΚΟ ΣΤΟ ΜΙΛΑΝΟ ΤΩΝ 4 ΙΤΑΛΩΝ ΔΙΑΔΗΛΩΤΩΝ

Τον Απρίλη του 2016 πραγματοποιήθηκε η δίκη των τεσσάρων Ιταλών με αποτέλεσμα μία αθώωση και τρείς καταδίκες με ανασταλτικό χαρακτήρα. Η κακουργηματική κατηγορία της καταστροφής και λεηλασίας έπεσε για όλους τους κατηγορούμενους, οι οποίοι καταδικάστηκαν μόνο για αδικήματα μικρότερης βαρύτητας, δηλαδή της απόκρυψης και αλλοίωσης των χαρακτηριστικών τους και της αντίστασης, ενώ ο 4ος κατηγορούμενος διαδηλωτής τελικά αθωώθηκε πλήρως, έχοντας προφυλακιστεί περίπου 6 μήνες.

Η τεράστια έρευνα των DIGOS (η Ιταλική Αντιτρομοκρατική - Γενική Διεύθυνση Ερευνών και Ειδικών Επιχειρήσεων) και του εισαγγελέα Basilone για τη διαδήλωση της Πρωτομαγιάς, που φαινόταν ότι θα έπρεπε να γεννήσει ένα βουνό, στο τέλος γέννησε ένα ποντίκι. Ήταν πασιφανές ότι οι ιταλικές αρχές στόχευαν στην καταδίκη όλων των κατηγορουμένων για το αδίκημα που επισύρει υψηλότατες ποινές φυλάκισης (8-15 χρόνια κάθειρξη). Η χρήση αυτού του αδικήματος - λείψανο του Κώδικα Rocco (άρθρο 419 του Ιταλικού Ποινικού Κώδικα που θεσπίσθηκε την περίοδο του φασισμού για καταστάσεις άλλης φύσης και σοβαρότητας) εφαρμόζεται αρχικά το 1998, κατά διαδηλωτών της μεγάλης διαδήλωσης που έγινε στις 4 Απριλίου στο Τορίνο, ενάντια στη δολοφονία του Edoardo (Baleno) Massari μέσα στη φυλακή. Ξαναχρησιμοποιήθηκε για την εξέγερση στην Γένοβα ενάντια στη σύνοδο G8 το 2001 και για άλλες 4 ριζοσπαστικές διαδηλώσεις: Το 2003 στο Μιλάνο, το 2011 στην Ρώμη και το 2015 στην Κρεμόνα και το Μιλάνο. Βάση του συγκεκριμένου νόμου ακόμα και η απλή φυσική παρουσία σε διαδήλωση που αποκτά συγκρουσιακά χαρακτηριστικά μπορεί να διωχθεί ποινικά - όπως συμβαίνει και με την περίπτωση των 5.

ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΝΟ-EXPO ΠΙΟ ΒΑΣΙΜΟΙ ΑΠΟ ΠΟΤΕ

Το παραμύθι που είχαν στήσει επί ένα χρόνο οι ιταλικές διωκτικές αρχές σε συνεργασία με τα ΜΜΕ πάνω στο μιλανέζικο ανταγωνιστικό κίνημα ξεφούσκωσε. Το σαθρό κατηγορητήριο, η διαπόμπευση των συντρόφων μας, η στοχοποίηση κατειλημμένων κοινωνικών κέντρων και πολιτικών χώρων από μπατσοφυλλάδες τύπου Corierre della sera δεν φάνηκαν αρκετά ώστε να αποδώσουν τη «καταστροφή» του Μιλάνου στους διαδηλωτές (και όχι στην κυβέρνηση, τους τοπικούς άρχοντες και τους μαφιόζους εργολάβους).

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο κύκλος διώξεων για την διαδήλωση του NO EXPO ξεκίνησε την περίοδο όπου ο ιταλικός τύπος αποκαλύπτει οικονομικά και πολιτικά σκάνδαλα σχετικά με την έκθεση, που αφορούν διαπλεκόμενα κέντρα εξουσίας (συμπεριλαμβανομένου και του δημάρχου του Μιλάνου και πρώην διευθυντή της EXPO, Beppe Sala, ο οποίος σε κάποια φάση αποφάσισε μέχρι και να απέχει προσωρινά από τα δημαρχιακά του καθήκοντα σε μια προσπάθεια να γλιτώσει τα χειρότερα).

Μακριά από την μιντιακή σκανδαλολογία, τα δικαστικά πανηγύρια και τους ενδοσυστημικούς ανταγωνισμούς στο εσωτερικό της εισαγγελίας του Μιλάνου, αυτό που επιβεβαιώνεται μέχρι και σήμερα, είναι η αρχική επιλογή των κινημάτων της Ιταλίας να εναντιωθούν στην παγκόσμια φιέστα των αφεντικών και σ' όλα αυτά που σκόρπισε στο πέρασμα της: χρέος, τσιμέντο και επισφάλεια.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΗ ΕΚΔΟΣΗ ΣΤΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ

ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗΝ ΔΙΑ-ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

Η χρήση ευρωπαϊκών ενταλμάτων σύλληψης για συμμετοχή σε διαδήλωση (ενώ μέχρι τώρα έχει χρησιμοποιηθεί μόνο για βαριά ποινικά αδικήματα, όπως εμπορία ναρκωτικών, σωματεμπορία, ξέπλυμα μαύρου χρήματος κλπ) ανοίγει «τον ασκό του Αιόλου» για την αναβάθμιση του εύρους της καταστολής με διεθνοποιημένα χαρακτηριστικά, η οποία σημαδεύει τις ολοένα και πιο συχνές συναντήσεις αγωνιζόμενων απ' όλη την Ευρώπη, όπως αυτές στην Φρανκφούρτη το 2015 ενάντια στα εγκαίνια των νέων κτιρίων της ΕΚΤ αλλά κι αυτές κατά της G20 στο Αμβούργο το καλοκαίρι του 2017. Επίσης, ανοίγει περαιτέρω τον δρόμο για την έκδοση αγωνιζόμενων σε χώρες όπου η σύγκρουση κράτους-κινημάτων διεξάγεται με ανοιχτούς δικτατορικούς τρόπους (π.χ. Τουρκία), όπως έχει ήδη συμβεί στην υπόθεση ΑΤΙΚ (Συνομοσπονδίας Τούρκων Εργατών στην Ευρώπη).

Το νικηφόρο μπλοκάρισμα των εκδόσεων των 5 κατάφερε να βάλει ένα φρένο σε αυτή την απόπειρα, μέσα από τον 2μηνο αγώνα που δόθηκε. Όμως τα βασικά διακυβεύματα παραμένουν ακόμα ανοιχτά, όπως και ο αγώνας για να μην αφήσουμε κανέναν σύντροφο μας όμηρο της (δια)κρατικής καταστολής. Οι διώξεις αυτές δεν πλήττουν μόνο τους 5. Πλήττουν και όλους-ες εμάς που επιλέξαμε εκείνη την ημέρα να διαδηλώσουμε πλάι τους στους δρόμους του Μιλάνου. Πλήττουν κυρίως όλους όσους, αυτούς τους δύσκολους καιρούς, σηκώνουν κεφάλι, διαδηλώνουν, απεργούν και αγωνίζονται για μια καλύτερη ζωή με αξιοπρέπεια.

2,5 χρόνια μετά, τίποτα δεν έχει αλλάξει. Σε μια εποχή όπου παντού υψώνονται φράχτες και σύνορα, ο εθνικισμός εντείνεται και το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης περνάει πάνω απ τις πλάτες μας, δηλώνουμε ότι θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε τις διεθνείς κινητοποιήσεις και να ενώνουμε τις φωνές μας με τους αγωνιζόμενους/ες από τον υπόλοιπο κόσμο.

Σύντροφοι/Συντρόφισσες που συμμετείχαν στη Διαδήλωση τη 1η Μάη στο Μιλάνο ενάντια στην διεθνή έκθεση Expo 2015

πηγή : https://free5.gr/diki-ton-5-par-9-3-9-00-dika…