Κυριακή 15 Ιουλίου 2018 στις 10.00 πμ
[Αθήνα] Απεργιακή συγκέντρωση ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας
Κυριακή 15/7/18 :: Απεργία στον κλάδο του εμπορίου
Απεργιακή συγκέντρωση στις 10πμ στην Πλατεία Καπνικαρέας (Ερμού)
ΟΥΤΕ 52, ΟΥΤΕ 32, ΟΥΤΕ 8! ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ!
ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ!
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΩΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑΝ ΠΕΛΑΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤ' ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ.
Η ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΡΓΙΑ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΤΑΚΤΗΘΗΚΕ, ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ.
Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια | syntonistikokyriakes.espivblogs.net - syntonistiko_drasis@espiv.net
ΟΥΤΕ 52, ΟΥΤΕ 32, ΟΥΤΕ 8! ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ!
Η ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΡΓΙΑ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΤΑΚΤΗΘΗΚΕ,
ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ
Πρωτοβουλία εργαζομένων/ανέργων στα νότια - Ποιοί/ες είμαστε;
Είμαστε και εμείς εργαζόμενοι/ες και ταυτόχρονα κάτοικοι των γύρω περιοχών. Οι γειτονιές μας δεν είναι απλώς ο χώρος που τα αφεντικά πουλάνε τα προϊόντα τους, αλλά εκεί που εμείς ζούμε και δραστηριοποιούμαστε. Η επιλογή της γειτονιάς ως χώρος δράσης της Πρωτοβουλίας σχετίζεται με την επιθυμία αποκέντρωσης και διάχυσης των διεκδικητικών αγώνων για τα εργασιακά μας δικαιώματα με άμεση σύνδεση και επικοινωνία με τις πρωτοβάθμιες δομές που δρουν κλαδικά.
Θέλουμε να αγωνιστούμε με συνέπεια και επιμονή ενάντια στην επίθεση που δεχόμαστε από αφεντικά και κράτος. Θέλουμε να υπερασπιστούμε τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα μας τόσο στους χώρους δουλειάς μας όσο και στις γειτονιές μας. Θέλουμε δηλαδή να μπορούμε να αντισταθούμε σε μισθούς πείνας ή όταν δεν πληρώνονται οι υπερωρίες. Θέλουμε να σταματήσουμε να μετράμε εργατικά ατυχήματα στις ειδήσεις. Θέλουμε να αντισταθούμε σε δουλειές χωρίς σύμβαση ή ασφάλιση, συνήθως με άθλιες συνθήκες, χωρίς αργίες και ρεπό. Θέλουμε να αντιδράσουμε όταν τ' αφεντικά σηκώνουν χέρι πάνω μας. Διεκδικούμε ελεύθερη πρόσβαση σε νοσοκομεία, σχολεία, λεωφορεία, μετρό και κάθε δημόσιο αγαθό. Με λίγα λόγια θέλουμε να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, να διεκδικήσουμε όσα μας ανήκουν.
Για να το πετύχουμε αυτό χρειαζόμαστε οργάνωση και δράση σε συλλογικές δομές. Σε σωματεία βάσης, στους χώρους εργασίας και σε πρωτοβουλίες στις γειτονιές. Μία τέτοια δομή συνδικαλισμού βάσης είναι και η πρωτοβουλία εργαζομένων/ανέργων στα νότια. Δεν βασιζόμαστε σε ηγέτες ή ειδικούς, αλλά στην ισότιμη συμμετοχή του καθενός/καθεμίας μας στη λήψη αποφάσεων, στην ανταλλαγή ιδεών και προτάσεων. Όργανο λήψης αποφάσεων είναι οι συνελεύσεις της πρωτοβουλίας, όπου δίνουμε βάση στην ενεργή συμμετοχή και στην πρόσωπο με πρόσωπο επαφή.
Για την προσπάθεια κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας και το ολοένα μεγαλύτερο ξεζούμισμά μας
Η Κυριακάτικη αργία κατοχυρώθηκε νομικά το 1909. Μέχρι το 2012, η μοναδική Κυριακή με ανοιχτά τα μαγαζιά ήταν αυτή πριν τα Χριστούγεννα για την οποία οι εργαζόμενοι έπαιρναν ρεπό στις 2/1. Το 2013, στα πλαίσια των μνημονιακών νόμων και της «απελευθέρωσης» της αγοράς θεσμοθετήθηκε η λειτουργία των καταστημάτων 7 Κυριακές μέσα στον χρόνο. Τέσσερις στην έναρξη των εκπτωτικών περιόδων, δύο τον Δεκέμβριο και μία πριν το Πάσχα. Στα τέλη του 2014 προστέθηκε άλλη μια Κυριακή τον Δεκέμβρη και οι 7 εργάσιμες Κυριακές τον χρόνο γίνανε 8.
Παράλληλα, τον Ιούλιο του 2014 αποφασίστηκε η πιλοτική λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων για όλες τις Κυριακές, σε συγκεκριμένες περιοχές και υποπεριοχές της χώρας. Ύστερα από δυναμικούς αγώνες και απεργιακές κινητοποιήσεις στην εμπορική ζώνη της Ερμού, το μέτρο πάγωσε προσωρινά το Φθινόπωρο του 2014 και στη συνέχεια κρίθηκε οριστικά αντισυνταγματικό. Τέλος, από το καλοκαίρι του 2017 η κυβέρνηση έχει ψηφίσει νόμο που επιτρέπει τη λειτουργία των καταστημάτων όλες τις Κυριακές από Μάιο μέχρι και Οκτώβριο στις «τουριστικές ζώνες» (δήμος Αθηναίων, Πειραιάς, παραλιακό μέτωπο, εμπορικό πάρκο αεροδρομίου, ιστορικό κέντρο Θεσσαλονίκης).
Όλα αυτά τα χρόνια, πρωτοπόροι στην εφαρμογή του μέτρου και τη νομική υπεράσπισή του έχουν σταθεί αποκλειστικά οι μεγαλοκαρχαρίες του εμπορίου όπως ο όμιλος Inditex (Zara, Pull & Bear, Bershka…), όμιλος Follie-Follie (Attica, Factory Outlet…), όμιλος Φουρλή (Leroy Merlin, IKEA, Intersport), H&M, Marks & Spencer κλπ. Επίσης, πολλαπλασιάζονται κάθε χρόνο οι εργοδοτικές απόπειρες κατάργησης μιας σειράς αργιών όπως οι 26/12, 2/1, 6/1 και καθαρά Δευτέρα σε μαγαζιά όπως το Factory Outlet, McArthur Glen, Public ή τα Media Markt.
Για εμάς, η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας για τον κλάδο του εμπορίου είναι κομμάτι της επίθεσης των αφεντικών ενάντια στο σύνολο των εργαζόμενων. Ο κλάδος του εμπορίου συνεχίζει να αποτελεί δοκιμαστικό σωλήνα για σειρά αντεργατικών μέτρων που θεσμοθετεί το κράτος και προωθεί η εργοδοσία. Από το εμπόριο ξεκίνησε το ωρομίσθιο, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, τα σπαστά ωράρια και τόσα άλλα που απλώθηκαν σαν γάγγραινα σε άλλους κλάδους. Έτσι και σήμερα, η ανηλεής επίθεση στο ωράριο (με «λευκές νύχτες» και «Black Friday») και το τσάκισμα των κάθε λογής αργιών, η επιβολή νέων ατομικών συμβάσεων, η οριζόντια μείωση μισθών μαζί με μαζικές απολύσεις - «παραιτήσεις», οι απλήρωτες υπερωρίες και η σφοδρή εντατικοποίηση καθώς και η γενικευμένη εφαρμογή της ενοικιαζόμενης και ελαστικής εργασίας, αποτελούν τη νέα εργασιακή κόλαση για χιλιάδες εμποροϋπαλλήλους. Ίδιες συνθήκες βιώνει το σύνολο των εργαζόμενων σε κάθε χώρο δουλειάς. Τσάκισμα μισθών - ασφαλιστικών δικαιωμάτων, πληρωμή με κουπόνια, υπο-κατώτατος μισθός για «νεοεισερχόμενους» στην εργασία, ανακύκλωση ανεργίας μέσα από προγράμματα «κοινωφελούς» εργασίας, δολοφονίες εργατών σε εργασιακά κάτεργα. Πραγματικός στόχος της επίθεσης κράτους και κεφαλαίου ειναι η υποτίμησή της εργασίας μας, η ένταση του φόβου μας, το να γίνουμε ακόμα πιο φτηνοί και πιο ευάλωτοι ώστε οι εργοδότες να διασφαλίζουν την κερδοφορία τους επεκτείνοντας περαιτέρω τις αγορές .
Για εμάς επίσης, ο αγώνας για την προάσπιση της κυριακάτικης αργίας που εξελίσσεται τα τελευταία 4 χρόνια μέσα από το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια είναι μια μάχη που οφείλουμε να δώσουμε. Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας είναι ζήτημα αιχμής στα σχέδια τους, τόσο για να μας κάνουν να δουλεύουμε χωρίς όρια και χωρίς καμία δυνατότητα ελέγχου στο πρόγραμμα και στη ζωή μας, όσο και για να μετατρέψουν τις γειτονιές μας σε ένα απέραντο εμπορικό κέντρο. Υποτάσσοντας κάθε τι, κάθε κομμάτι της καθημερινότητάς μας, κάθε περιοχή των γειτονιών μας στις λογικές του κέρδους τους, εντείνοντας την εκμετάλλευσή μας.
ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ!
ΚΥΡΙΑΚΗ 15/7 ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ
Στηρίζουμε και συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις
του Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας
και τα «απελευθερωμένα» ωράρια
Πρωτοβουλία εργαζομένων/ανέργων στα νότια
Κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα μετά τις 19:00, στο Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Αργυρούπολης Υπόστεγο,
25ης Μαρτίου 38, Αργυρούπολη
Κάθε πρώτη Τετάρτη του μήνα μετά τις 19:00, στον Κοινό Τόπο,
Πλούτωνος και Υψηλάντου 36, Χαραυγή
Πέμπτη
12/7
· Παρουσίαση της πρωτοβουλίας εργαζομένων/ανέργων στα νότια
· Συζήτηση πάνω στις επιθέσεις που δεχόμαστε αλλά και στην καλύτερη οργάνωση των απαντήσεών μας.
στον Κοινό Τόπο, Πλούτωνος και Υψηλάντου 36, Χαραυγή
στις 19:30
πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1589859/
Κάτω τα χέρια από τις Κυριακές και τις ζωές μας! | Ανακοίνωση ΣΥΒΧΨΑ για την απεργία της Κυριακής 15/7/18
Κάτω τα χέρια από τις Κυριακές και τις ζωές μας!
Συνεχίζουμε και δυναμώνουμε τους αγώνες μας!
Κυριακή 15 Ιούλη: Απεργούμε!
|| Απεργιακή συγκέντρωση: 10πμ, Πλατεία Καπνικαρέας (Ερμού) ||
Συνεχίζουμε δυναμικά και αταλάντευτα τον δίκαιο και επίμονο αγώνα μας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, ως ένα αναπόσπαστο κομμάτι του συνόλου των ταξικών αγώνων μας για την υπεράσπιση των εργατικών μας συμφερόντων και δικαιωμάτων, της ζωής και της αξιοπρέπειας μας. Ενάντια στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση, τους αντεργατικούς νόμους και τα μνημόνια από όποιους κι αν σχεδιάζονται, ψηφίζονται και εφαρμόζονται. Ενάντια σε ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, ενάντια στην ΕΕ και το ΔΝΤ, ενάντια στις κυβερνήσεις και τους εκάστοτε διαχειριστές του καπιταλιστικού συστήματος.
Από τις διάφορες απόπειρες των αφεντικών του λίγο πιο μακρινού παρελθόντος για επιβολή κάποιων επιπλέον Κυριακών με τα μαγαζιά ανοιχτά, από το νόμο του 2013 με τις «7 Κυριακές», από την «πιλοτική» εφαρμογή του μέτρου των «52 Κυριακών» το Καλοκαίρι του 2014, από την «8η Κυριακή» στα τέλη του 2014, από το 3ο μνημόνιο του 2015 και το ανοιχτό περιθώριο που άφηνε για «περισσότερες Κυριακές» και από τις «2 επιπλέον υπό όρους Κυριακές» του 2016, φτάσαμε στον Μάη του 2017 και στις «32 Κυριακές» (όλες οι Κυριακές της περιόδου Μάη-Οκτώβρη και οι 6-8 Κυριακές της υπόλοιπης χρονιάς) για όλο το Δήμο Αθηναίων και άλλες «τουριστικές» περιοχές.
Εδώ και αρκετά χρόνια πλέον, πολλοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες έχουν βιώσει την τρομοκρατία του να καλείσαι για δουλειά τις Κυριακές. Ιδίως την περίοδο των Χριστουγέννων με 3 απανωτές Κυριακές, αλλά και την περίοδο Μάη-Οκτώβρη με τις συνεχόμενες Κυριακές. Και μπορεί το μέτρο των συνεχόμενων Κυριακών να εφαρμόστηκε πέρσι και να συνεχίζεται και φέτος να εφαρμόζεται σε περιορισμένα μαγαζιά και περιοχές (πχ στην Ερμού, κοντά στο αεροδρόμιο, στη Γλυφάδα, στη Θεσσαλονίκη), ωστόσο, τα αφεντικά του Εμπορίου φαίνεται ότι παίρνουν αυτό που επιζητούν: Να έχουν τη δυνατότητα να κινούνται όπως θέλουν κάθε φορά, δίχως το όποιο εμπόδιο των αργιών και των κάθε είδους εργατικών δικαιωμάτων. Παράλληλα, δεν ξεχνάμε ότι μέσω της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας και των υπολοίπων αργιών, παίζεται -στις πλάτες των εργαζομένων πάντοτε- και το παιχνίδι των αφεντικών για το «μοίρασμα της πίτας» στο Εμπόριο. Και μπορεί αρκετοί εργοδότες να μην επέλεξαν πέρσι και φέτος να εκμεταλλευτούν το νόμο των «32 Κυριακών» και να μην άνοιξαν τα μαγαζιά τους όλες αυτές τις Κυριακές, ωστόσο, πίσω από αυτήν την εξέλιξη βλέπουμε ξεκάθαρα και το αποτέλεσμα των αγώνων μας και την οργή των συναδέλφων που θα καλούνταν για δουλειά κάθε Κυριακή και η οποία θα έβρισκε το έδαφος να μετεξελιχθεί σε συλλογική αντίσταση. Τη συλλογική αυτή αντίσταση λοιπόν είναι ανάγκη να αντιπαραθέσουμε στις όποιες βλέψεις των εργοδοτών μας για άνοιγμα των μαγαζιών τις Κυριακές.
Η ολοκληρωτική πλέον κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας αποτελεί ένα μέτρο που επιφέρει την ακόμα μεγαλύτερη σωματική και ψυχική εξόντωσή μας και την πλήρη υφαρπαγή του όποιου ελεύθερου χρόνου μας. Ένα μέτρο που έρχεται να επιδεινώσει την όλη δυσχερή κατάσταση που ως εργαζόμενοι βιώνουμε, με την υπερεντατικοποίηση και το «διευθυντικό δικαίωμα», αλλά και τους πετσοκομμένους μισθούς ή και την μη καταβολή των δεδουλευμένων, τις απολύσεις, τις ατομικές συμβάσεις, τη δουλειά μέσω εταιριών ενοικίασης προσωπικού και τα τόσα άλλα κρούσματα εργοδοτικής τρομοκρατίας και ασυδοσίας. Και βέβαια, όπως άλλωστε έχει περίτρανα καταδειχθεί, η Κυριακάτικη λειτουργία των καταστημάτων δεν οδηγεί σε νέες προσλήψεις, αλλά στο οι ίδιοι εργαζόμενοι να αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε επιπλέον, χωρίς πολλές φορές να παίρνουμε ούτε τη μία επιπλέον μέρα ρεπό, ούτε την προσαύξηση (75%) που δικαιούμαστε. Παράλληλα, ως προς το ζήτημα του χρόνου εργασίας, το ωράριο «ξεχειλώνει» και τις υπόλοιπες ημέρες με διάφορα προσχήματα, με πιο τρανταχτό παράδειγμα το βάρβαρο θεσμό των «λευκών -ή του όποιου άλλου χρώματος- νυχτών». Την ίδια ώρα επιχειρείται η κλοπή κι άλλων αργιών, με πιο τρανταχτά παραδείγματα την κατ' έθιμο αργία στις 2 Γενάρη στον κλάδο του εμπορίου και τις αργίες στις 26/12 και 6/1. Εν τω μεταξύ, στον κλάδο του βιβλίου συνεχίζεται σε μεγάλο βαθμό η υφαρπαγή της αργίας του αγίου πνεύματος. Και βέβαια, η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας αποτελεί ένα μέτρο που πολύ σύντομα, όπως φαίνεται και όπως άλλωστε εξ αρχής είχαμε σημειώσει, θα γενικευθεί και σε πολλούς άλλους εργασιακούς κλάδους.
Καθώς αυξάνονταν οι Κυριακές (από το 2013 ως σήμερα), γίνονταν ολοένα και πιο ισχυρές οι πιέσεις κυβερνώντων, κεφαλαιοκρατών (ιδίως ντόπιων και ξένων αφεντικών του κλάδου του εμπορίου και των ξενοδοχείων) και των διάφορων μηχανισμών τους, όπως τα καθεστωτικά ΜΜΕ, προς εμάς τους εργαζόμενους. Πιέσεις που αποσκοπούσαν στο να αποδεχτούμε την ολοκληρωτική κυριαρχία της αγοράς στις ζωές μας και την «αδιαμφισβήτητη αλήθεια» της ανάπτυξης (…της κερδοφορίας των αφεντικών), της «ανταγωνιστικότητας» και του «εκσυγχρονισμού»! Κατά τα τελευταία χρόνια το όλο αυτό σχέδιο διανθίστηκε και από τον εμπαιγμό της παρούσας κυβέρνησης, περί του δήθεν αγώνα της για επαναφορά της Κυριακάτικης αργίας…
Βέβαια, από την πλευρά μας ήταν εξ αρχής δεδομένο ότι τίποτε δεν επρόκειτο να μας χαριστεί ή να κερδηθεί μέσω κάποιου σωτήρα που θα έδινε τη μάχη για λογαριασμό μας ή που θα υποσχόταν να δικαιώσει τον αγώνα μας. Γι' αυτό και όλα αυτά τα χρόνια στηριχτήκαμε αποκλειστικά στις δικές μας δυνάμεις και προσπαθήσαμε να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας μαζί με τους συναδέλφους μας από όλο τον κλάδο του εμπορίου και από κάθε χώρο δουλειάς και από κοινού με τον κόσμο του αγώνα μέσα και από το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια, που δημιουργήθηκε ύστερα από σχετικό κάλεσμα του Συλλόγου μας.
Ούτε φυσικά μας είχε καθησυχάσει η απόφαση του ΣτΕ (Γενάρης 2017) περί αντισυνταγματικότητας του μέτρου των «52 Κυριακών» του 2014. Από τη μία, η μάχη των εργαζομένων για την Κυριακάτικη αργία, τόσο στο κινηματικό, όσο και στο νομικό πεδίο, δεν πρέπει να περιορίζεται σε έναν αριθμό Κυριακών (πχ. εναντίωση για τις 52 και όχι και για τις 8 Κυριακές), σύμφωνα δηλαδή με ό,τι μπορεί να συμφέρει μια μεγάλη μερίδα εργοδοτών (που εκφράζονται μέσα από την ΕΣΕΕ και τη ΓΣΕΒΕΕ, οι οποίες πλέον αποτελούν και βασικά μέλη της αντεργατικής «Κοινωνικής Συμμαχίας» των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ), ούτε και να στηρίζεται σε συμμαχίες με τα κάθε είδους αφεντικά. Από την άλλη, ό,τι κερδίζουμε διασφαλίζεται μόνο μέσα από τη συνέχεια και το δυνάμωμα των αγώνων μας. Άλλωστε, το γεγονός ότι εξακολουθεί να έχει ισχύ ο νόμος τόσο για τις «8», όσο και για τις «32 Κυριακές» (για τις οποίες επίσης έχει γίνει προσφυγή -και πλέον και εκδίκαση- στο ΣτΕ και στα τέλη Οκτώβρη αναμένεται να βγει η όποια απόφαση) αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση μπορεί να νομοθετεί ακόμα και κόντρα στο Σύνταγμα, του «υπέρτατου» για αυτήν νόμο.
Από την πλευρά μας, έχοντας αποφασίσει να δώσουμε συνέχεια στον αγώνα αυτό, στηρίζουμε σταθερά την επιλογή της απεργίας. Μιας απεργίας όσο το δυνατό πιο μαζικής και δυναμικής στο σύνολο του κλάδου του εμπορίου και σε πανελλαδικό επίπεδο. Γι' αυτό και απαιτούμε διαρκώς από την ΟΙΥΕ την άμεση κήρυξη απεργιών, ώστε να μπορεί να δοθεί η μάχη αυτή με όσο το δυνατό καλύτερους όρους, με καλή προετοιμασία και σε ευρεία κλίμακα. Και γι' αυτό προχωρήσαμε σε απεργίες στον κλάδο μας, όταν αυτό τελικά δεν γινόταν (όπως πχ την Κυριακή πριν το φετινό Πάσχα και την Κυριακή πριν την Πρωτοχρονιά για όλα τα τελευταία έτη), καταδεικνύοντας παράλληλα την ευθύνη της ΟΙΥΕ. Και κάπως έτσι είχαμε αποφασίσει να συνεχίσουμε και για τις Κυριακές της περιόδου αυτής (Μάης-Οκτώβρης) για όσα μαγαζιά του κλάδου μας επιχειρούσαν να είναι ανοιχτά (κάτι που τελικά δεν το έχουν κάνει ως τώρα), βασιζόμενοι βέβαια στην οργή και τη θέληση για έμπρακτη αντίσταση που θα εκφραστεί από τους ίδιους τους συναδέλφους μας στα μαγαζιά αυτά. Παράλληλα, καλούμε σταθερά όλα αυτά τα χρόνια το σύνολο των κλαδικών κι επιχειρησιακών σωματείων του εμπορίου να κηρύττουν απεργίες και να οργανώνουν αγωνιστικές κινητοποιήσεις για τις Κυριακές που μας επιβάλλεται να πάμε για δουλειά, ώστε να δώσουμε όλοι μαζί και συντονισμένα τη μάχη αυτή.
Πίσω μας λοιπόν έχουμε πλέον έναν πολύχρονο αγώνα, με σημαντικές μάχες μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς μας, τόσο στο κέντρο της Αθήνας όσο και σε διάφορες πόλεις και γειτονιές. Με απεργίες και απεργιακές περιφρουρήσεις, παρεμβάσεις, διαδηλώσεις, αλλά και με καταστολή, διώξεις και καταδίκες. Δίνοντας το αγωνιστικό παρών κάθε φορά (…άρα και κάθε Κυριακή), που επιχειρούνταν η καταστρατήγηση των δικαιωμάτων μας. Μέσα από τον αγώνα αυτό έχουν γίνει σταθερά βήματα προς την κατεύθυνση της οργάνωσής μας, της συλλογικοποίησης των ίδιων των συναδέλφων από τον κλάδο του εμπορίου και της ανάδειξης μιας σειράς ζητημάτων (και πέραν αυτού της Κυριακάτικης αργίας) από τη σκοπιά των εργατικών συμφερόντων. Ως Σύλλογος χαιρετίζουμε και πάλι τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες μας που με την έμπρακτη -και απεργιακή- στάση τους εδώ και αρκετά πλέον χρόνια συμβάλλουν στη συνέχιση και στο δυνάμωμα του αγώνα.Καλούμε όλους τους συναδέλφους και όλες τις συναδέλφισσες μας να γίνουν κομμάτι του αγώνα αυτού. Για να μη χαρίσουμε τις Κυριακές μας στα αφεντικά. Για να απαντήσουμε όλοι και όλες μαζί στη συνολική επίθεση που δεχόμαστε.
Είναι ανάγκη να αντιληφθούμε τη δύναμη που έχουμε στα χέρια μας ως οι πραγματικοί παραγωγοί του πλούτου που υπάρχει γύρω μας και βασιζόμενοι στις δικές μας πλάτεςκαι με όπλο μας την ταξική αλληλεγγύη, με τη συσπείρωσή στο Σύλλογό μας να συνεχίζουμε ολοένα και πιο δυναμικά να οργανωνόμαστε και να αντιστεκόμαστε συλλογικά μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς μας. Επίσης αναγκαίος είναι και ο συντονισμός των εργατικών σωματείων στη βάση των κοινών συμφερόντων της τάξης μας. Όπως άλλωστε και η συστράτευση του συνόλου των αντιστεκόμενων και καταπιεζόμενων κομματιών της κοινωνίας στους ταξικούς-κοινωνικούς αγώνες καθώς και η σύνδεση των αγώνων αυτών.
Ούτε 52, ούτε 32, ούτε κι 8! Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά! Τα εργατικά συμφέροντα μπροστά.
Άμεση νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας.
Δεν λείπουν οι ώρες για να ψωνίζουμε. Λείπουν τα φράγκα και οι ώρες για να ζήσουμε.
Αυξήσεις στους μισθούς - Λιγότερη δουλειά
Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σύμφωνες με τις ανάγκες μας
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου - Χάρτου - Ψηφιακών Μέσων Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια - Αθήνα | 2103820537 & 6980182255 | sylyp_vivliou@yahoo.gr | https://bookworker.wordpress.com
ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ | ΣΑΚΤΧ
ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Μέσα στην ευρύτερη συνθήκη της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης η επίθεση κράτους και αφεντικών προς την κοινωνία εντείνεται. Οι πολιτικοί διαχειριστές συνεχίζουν ακάθεκτοι την επίθεση απέναντι στην κοινωνία, αποδεικνύοντας πως το κράτος έχει συνέχεια, όχι μόνο στηρίζοντας και υλοποιώντας τα μνημονιακά μέτρα που επέβαλλαν οι προκάτοχοί τους, αλλά και με την επιβολή του 4ου μνημονίου εντείνοντας την περαιτέρω εξαθλίωση και φτωχοποίηση των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων με συνεχείς περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, προωθώντας την επισφαλή εργασία και την ανεργία, την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πλούτου και των φυσικών πόρων.
Μετά από πολλές απόπειρες για τη θεσμοθέτηση της κατάργησης της κυριακάτικης αργίας, ενός εργατικού δικαιώματος που κερδήθηκε μέσα από σκληρούς αγώνες, έρχεται η πρόσφατη ψήφιση νόμου για το άνοιγμα των καταστημάτων όλες τις Κυριακές από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο, 32 Κυριακές το χρόνο δηλαδή. Το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές επιχειρείται να νομιμοποιηθεί στο όνομα της πολυπόθητης ανάπτυξης, της τόνωσης της εθνικής οικονομίας και της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, όμως δεν αποτελεί τίποτα λιγότερο από την περαιτέρω όξυνση των συνθηκών εκμετάλλευσης. Έρχεται να προστεθεί στη βίαιη αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων που περιλαμβάνουν την άμισθη εργασία, τα ελαστικά ωράρια εργασίας, τις ατομικές συμβάσεις εργασίας, την ανακύκλωση ανέργων μέσω των κοινωφελών προγραμμάτων, την μαύρη εργασία κτλ. οδηγώντας στην περαιτέρω υποτίμηση της εργατικής δύναμης πάντα προς όφελος του κεφαλαίου. Εντάσσεται στην προσπάθεια καθιέρωσης ενός ευέλικτου μοντέλου εργασίας, όπου οι εργαζόμενοι πρέπει να είναι διαρκώς διαθέσιμοι για τις ανάγκες των αφεντικών. Στο ίδιο πλαίσιο έρχονται να προστεθούν οι «λευκές νύχτες» με εμποροϋπαλλήλους να εξαναγκάζονται να δουλεύουν μέχρι τη 1 και τις 2 το πρωί.
Ο αγώνας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας είναι ένα ακόμα πεδίο αγώνα όπου διεκδικούμε και μαχόμαστε για τις ανάγκες μας. Κάνοντας πράξη την ταξική αλληλεγγύη και την αυτό-οργάνωση αντιστεκόμαστε σε ένα ακόμα μέτρο καθυπόταξης και στεκόμαστε απέναντι σε κάθε κίνηση υποτίμησης των ζωών μας. Η υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας, όπως ο αγώνας ενάντια στους πλειστηριασμούς κατοικιών, ο αγώνας για ελεύθερες μετακινήσεις, οι κινήσεις αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστες, ο αγώνας για την υπεράσπιση των καταλήψεων και κάθε αγώνας που στήνει αναχώματα ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, αποτελεί μονοπάτι στην κατεύθυνση της κοινωνικής απελευθέρωσης, όπου οι από τα κάτω αυτού του κόσμου θα ορίζουν τις ζωές τους, και μέρος του ευρύτερου αγώνα για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας, για την κοινωνική επανάσταση, την αναρχία και τον κομμουνισμό.
ΚΥΡΙΑΚΗ 15/7, 10 ΠΜ, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΠΝΙΚΑΡΕΑΣ (ΕΡΜΟΥ)
Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση
πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1589993/
Κυριακή 15 Ιούλη 2018 - Απεργία στον κλάδο του εμπορίου | Απεργιακή συγκέντρωση: 10.00 π.μ., Πλατεία Καπνικαρέας - Ερμού
Η Πρωτοβουλία Εργαζομένων & Ανέργων στην ιδιωτική εκπαίδευση στηρίζει την απεργία που έχει κηρυχθεί στον κλάδο του εμπορίου και καλεί στην απεργιακή συγκέντρωση που διοργανώνει το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα ωράρια» για την Κυριακή 15 του Ιούλη, στις 10 το πρωί στην πλατεία Καπνικαρέας - Ερμού. Καλούμε τις/τους εργαζόμενες/εργαζομένους του κλάδου να στηρίξουν αυτόν τον αγώνα.
Πρωτοβουλία Εργαζομένων & Ανέργων στην ιδιωτική εκπαίδευση